Araf Gönderileri
Araf kitaplarını, Araf sözleri ve alıntılarını, Araf yazarlarını, Araf yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Suçlamak anlamaktan daha kolaydır, anlarsan değişmen gerekir.
Not:Bu alıntı Anahtar serisinin 4 kitabından birinden alınmıştır hangisinde oldugunu unuttuğum için yazamadım.
S.MareKitabı okudu
Sonsuz bir cehenneme hapsolmuş gibiydim. Ve hayır, cehennem bu şehir değildi. Cehennem benim zihnimin en derinlerindeydi. Uyanık olduğum anlarda anılarım gün yüzüne çıkıp beni kavurmak için fırsat kovalıyor, uykularımda da kor kızılı o beden beni yakıyordu. İşte benim cehennemim tam olarak bunlardan ibaretti.
Bazen öylesine acı çekiyordum ki her şeyi unutmak istiyordum. Geçmişim tamamen silinirse ben de acı çekmezdim değil mi? Ama bunu düşündüğüm o an büyük bir korkuya da düşüyordum. Ya gerçekten bir gün onu unutursam... Sonsuz hayatımda yıllar ya onun anılarını benden alıp götürürse... Bu düşünce, anıların yakıcılığından bile daha acı vericiydi. Ne onu ne de yaşadıklarımızı unutmak istiyordum. Acı verici olsa da onunla ilgili her anı değerliydi.
Sayfa 50Kitabı okudu
"Hiçbir yol yok, öyle değil mi? Bitti!"
"Bitti!" diye tekrarladı.
Acı acı gülümsedim. "Güneş, İkarus'un sonu oldu." Sonunda o da gülümsedi. " İkarus için bundan güzel bir son olamazdı."
"Bize kalan sadece sayılı birkaç anı mı şimdi?"
"Sayılı birkaç anı..." diye onayladı. "Sen nasıl istersen, öyle dolacak."
Sayfa 496Kitabı okudu
Şimdi yeni bir liderin ateşinde bir toplum yeniden şekillenecekti. Tıpkı bir demirin ateşle imtihanı sonrası güçlü bir silaha dönüşmesi gibi...
Peki demire verilen ateş haddinden fazlaysa? Metal sertleşir miydi, yoksa eriyip vasıfsız bir hale mi gelirdi?
Bazı krallıkların yıkılacağı en başından bellidir. Özellikle o krallık vasıfsız bir lider tarafından yönetiliyorsa...
Eğer iktidar belirli kozlar üzerine kuruluysa çok dikkatli olunmalı ve o kozlar her daim elde tutulmalıdır çünkü en küçük bir hatada tüm dayanaklar yıkılabilir ve bu da o iktidarın sonu olur. Sonrasında lider ya ölür, ya esir alınır. Onun da sonu er geç ölümle biter, ya da bir korkak gibi kaçıp gizlenir.
Şeytanlar yalan söylerdi değil mi?
Peki, melekler ne kadar dürüsttü?
Sayfa 195 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Aslında o gelene kadar en zorunun bu olduğunu düşünüyordum. Değilmiş. En zoru neydi biliyor musun? Yakınımda olmasına rağmen, en uzağımda gibi hissetmemdi. O uzaklık hissini aramıza koyan oydu. Bunların hiçbirine gerek yokken üstelik. Yanımda olabilirdi, onunla Alevler Şehri'nin tabuttan farksız küçücük, rutubet kokan, penceresiz ve havasız evleri bile bana saray gibi gelirdi ama o beni en çok acıtacak yolu seçti.
Sayfa 275Kitabı okudu
“Aşk öyle bir duyguymuş ki...” dedi kısık sesle, “hem yanıp acı çekiyorsun, hem de daha fazla yanmak istiyorsun. Ne büyük bir çelişki öyle değil mi?”
Sayfa 49Kitabı okudu
“Bazen...” dedim dakikalar sonra kısık bir sesle. Gözyaşlarım dinmiş geriye iz bile bırakmamıştı. “Bazen onun ölmesini istiyorum. Kim sevdiği birinin, delice sevdiği birinin, ölmesini ister ki? Ben istiyorum. Sonra diyorum ki: “Seni çoktan unutmuştur Mara?” Beni unutmuş mudur gerçekten? Hiç izim kalmamış mıdır içinde?” Kevin derin bir nefes aldı ve saçlarımı okşayan parmakları durdu. Gözleri gözlerimi bulurken gülümsedi. “Şeytan her şeyi unutur Mara. Aklına gelebilecek her şeyi tek seferde silebilir ama sen... Sen onun aklına değil kalbine kazındın.”
Sayfa 29Kitabı okudu
"Bu en büyük itirafım," dedim ona. "Seni hep seveceğim."
Sayfa 497 - epsilonKitabı okudu