Kitap çok enteresan bir şekilde başladı kadın karakterin aşk uğruna daha doğrusu aşk yüzünden işlediği cinayeti anlatmasıyla. Ki kitap boyunca yakasını da bırakmadı bu durum. Kitaplar da genelde pek alışkın olmadığımız bir şey kadın karakterin bu denli güçlü ve bu denli pervasız olması.
Yazarın tarzıyla mı alakalı bilmiyorum ama kitap oldukça akıcı fakat bir yandan da sıkılıyor insan okurken çok enteresan bir çelişki. Ne zaman başlayıp ne zaman bittiğini anlamıyorsunuz. Ama eksik gelen, hoşa gitmek pek çok kısım var.
Aleksandra‘yı sevemedim, düşünceleri tavrı çok itici uzun zamandır hiç itici bir kadın karakter okumamıştım. Zaten kendini sevdirmek gibi bir gayesi yok. Ama Kallais ile tencere kapak olmuşlar.
Kitap fantastik ögeler taşımasına rağmen fantastik kısmı zayıf olduğu için fantastik kurgu denilemez. Romantizm açısından da dark romantizm var. Karakterler itici, düşünceleri, davranışları asla hoşunuza gidecek türden değil.
Günümüz kadınlarının düşünce özgürlüğünün kitaba hakim olması güzel, Alessandra’nın bu amaçla attığı adımlar ve yaptıkları güzel ama bir dönem kitabı olarak bakıldığında gereksiz bir cüretkarlık var ortada. Kitapta eşcinsel ilişki de normalleştirilmiş olarak konmuş ama kurgunun geçtiği dönem ve sarayda aleni bir şekilde olması mantık hatası.
Kitap çok ortama hatta vasat olmasına rağmen inanılmaz derece de akıcı, okumaya başladığınızda bir şekilde son sayfaya geliyorsunuz.
