.
“Bir kulum farz kıldığım amelleri yaparak bana yaklaştığı gibi hiçbir şeyle bana yaklaşamaz. Kulum nafile ibadetleri ile de bana devamlı yaklaşır. Nihayet onu severim.
Ben bir kulumu sevdiğim zaman, (kendisine vereceğim özel nurum ile) onun işiten kulağı, konuşan dili, gören gözü, yürüyen ayağı, anlayan kalbi olurum. O artık benimle işitir, benimle konuşur, benimle görür, benimle tutar, benimle yürür, benimle anlar. Benden bir şey isterse, istediğini veririm; bana sığınırsa kendisini korurum.” (Hadis-i kudsi)
.
Sayfa 186 - Semerkand, 2008, 20.Baskı