“Zor olduğunu biliyorum. Ancak büyük bir krizle ya da bir ölüm kalım meselesi ile karşı karşıya kaldığında ayrıntıları değil, resmin tamamını düşünmek zorundasın. Önceliklerini gözden geçirmeli ve onlara göre hareket etmelisin.”
Bir kaç aydan beri sürekli açım. Sanki biri, vücudumda bir yerlerde "açlık tuşu" varmış da ona basmış ve sonra kapatmayı unutmuş gibiyim. Ne kadar yersem yiyeyim doymuyordum. Hic durmadan bi şeyler yiyebilir ve yine aç hissedebilirdim. :D
Ve şu anda, burada, bu ay ışığının altında,yıllar sonra ilk kez umut dolu hissediyordum. Dışarıda bir yerlerde kocaman bir dünyanın oluşu, her şeyi daha katlanılabilir bir hâle getiriyordu.
Ve işte bu, her şeyi değiştirdi.