Aşık Veysel
Yavuz Bülent BakilerSözler ve Alıntılar
–Adam var; kökten bitmedir. Adam var daldan yetmedir. Cahil adamlar kökü bırakır da dala sarılırlar. Çünkü dalın meyvesi var; gölgesi var. Kökün ise görünürde hiçbir şeyi yok. Üstelik kök, toprak altında. Ama essah olan, kaynak olan köktür. Çünkü kök kesilirse, o meyveli dal bile kurur, bir kara çalı, bir kaba vızıltı olur. Hâlbuki dal kesilse, köke hiçbir şey olmaz. Aksine daha çok kuvvetlenir. Şimdi biz de kökümüzden koptukça bir kuru çalıya benziyoruz. Kökten bittikçe yeşerip meyve veriyoruz. Benim görüşüme göre, cahil adam, bir kuru çalı gibidir.
"Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben sac mıyım.."
Sayfa 149Kitabı okudu
"Göz gezdirdim, dört köşeyi aradım
Ne sen var, ne ben var; bir tane Gaffar
İstersen dünyayı gez adım adım
Ne sen var, ne ben var; bir tane Gaffar
Her nesnede mevcut, her cesette can
Ânın için dedik biz ona cânân
Evvel-ahir O'dur; O'nundur ferman
Ne sen var, ne ben var; bir tane Gaffar."
Sayfa 58Kitabı okudu
"Anlatmam derdimi dertsiz insana
Dert çekmeyen dert kıymetin bilemez
Derdim bana derman imiş bilmedim
Hiçbir zaman gül dikensiz olamaz
Gülü yetiştirir dikenli çalı
Arı her çiçekten yapıyor balı
Kişi sabır ile bulur kemali
Sabretmeyen maksudunu bulamaz.."
Sayfa 179Kitabı okudu
Her ömrün sonunda bir feryat gördüm.
Tatlı şey ölüm. Biz ihtiyarlar için tatlı şey! Çünkü ele-ayağa düşüp ızdırap çekmektense, ölüm daha hayırlı. Nasıl olsa, gideceğiz hepimiz. Yol kısaldıkça, eski coşkunluk kalmıyor insanda. (...) Kan soğumuş. Gönül ağarmış. Her şey gençlikte.
"Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.."
Sayfa 113Kitabı okudu