Sözler ve Alıntılar
Meğer sevgiymiş kelamla dile gelen,
sevgi nefisten kalbe dökülüp aşka ulaşınca kelamın dili tutulur,
tüm kelamlar hamûş olurmuş.
Anladım, aşk gözde değil ruhta, kelamda değil sükûttaymış.
Yalnızlık, insan kalbinin kendisini sığınılacak birinden uzak hissetmesiydi.
“Cihanı hiçe saymanın adıdır aşk
Varlığı bırakıp gitmenin adıdır aşk.”
Eşrefoğlu RûmiKitabı okudu
Her şeyin acısı sonunda ulaştırdığı mutluluk kadardı.
Kovuluyordum...
Kara gözlerimin yansımasıyla baktım son kez Filistin'e.
Her yeri kararmış gördüm.
Biliyordum Filistin'in kaderine artık bahtım düşmüştü.
Sayfa 65
~Es Selam Gecemiz Hayrolsun ~
Şeb-i yeldam başlamak üzereydi. Hayatımda, ıssız bir yerde, tek başıma geceyi yaşayacaktım.
Sayfa 127
Gittim... Gitmek miydi bu yoksa hareketlerden, tepkilerden kaçmak mı? İkincisi daha doğrusuydu.
Hacer'in pek çok anlamı vardı. Birinci anlamı kaçış demekti. İsim yazgıya yansırmış, öyle olmuştu.
Sayfa 21