Ateist Manifesto
Michel OnfraySözler ve Alıntılar
Tanrı’nın sessizliği onun adını kullanan ve istismar eden elçilerinin gevezeliğini mümkün kılar: onların tanrısına, dolayısıyla onlara inanmayanlar hemen ateist ilan edilirler. Yani insanların en kötüsü: ahlâksız, tiksinti veren, iğrenç ve kötülüğün vücut bulmuş hali: Hemen orada hapse atılması, ya da işkence edilmesi, öldürülmesi gereken insan.
Pazar ayini hiçbir zaman bir düşünce, analiz, kültür, yayılan ve paylaşılan bilgi alanı olarak ışık saçmadı. Ne Kateşizm’de ne de diğer tek tanrılı dinlerin diğer ritüel ve kültürel uygulamaların yapıldığı anlarda.
Aynı gözlemi Ağlama Duvarı’ndaki dualar veya Müslümanların beş vakit namazları için de yapabiliriz: dua edilir, Tanrı’ya yakarışlar sürekli tekrarlanır, hafıza güçlendirilir ama zekâ değil.
... ilahi şekillerin olasılıklarının alanını genişletmek için insanlar tarafından icat edilmemiş şaklabanlık yok
gibidir...
Neyin üzerine dayandıkları konusunda dinlerin müm
kün zırvalıklarından hâlâ şüphesi olanlara, Yeni-Meksika’da Zunilerin sidik dansını, Tibet’te büyük Lama’nın dışkısından yapılan muskaları, Hinduistlerde arınma yıkanmaların da kullanılan inek tezeğini hatırlatalım.
Zira Tanrı ne öldü ne de ölüm döşeğinde. Nietzche ve Heine’nın düşündüğünün tersine. Ne ölü ne ölüm halinde, çünkü o ölümlü değil. Bir Aksiyon, bir hayali uydurma ölmez, bir illüzyon hiçbir zaman can vermez, çocuklar için bir masal çürütülemez.
Din olgusunun Milli Eğitim programlarına dahil edilmesi, kurdu kuzular sürüsü içine salmak gibi bir şeydir: Papazlar açık olarak yiyemeyeceği naneleri artık, Eski ve Yeni Ahit’in fabulalarını anlatarak, Kur’an ve hadislerin fiksiyonlarını öğrencilere Marc Chagall’i, İlahi Komedya’yı, Sixtine Şapeli’ni veya Ziryab’ın müziğini daha kolayca anlamalarını sağlamak bahanesi altında ulaştırarak, sessizce yiyebilecekler.
...papalar, prensler, halifeler, emirler çoğunlukla erdem yönünde çok mu parlak insanlardı? Musa, Paul ve Muhammed ard arda kendi hesaplarına öldürme, dayaktan geçirme veya yağmalama konusunda başarılıydılar. Biyografiler bunu kanıtlıyor. İnsan sevgisi (!) üzerine böylesine çeşitleme az bulunur...
Din insanın kendisiyle baş başa kaldığı bir sorun olduğu sürece, sonuçta en fazla nevroz, piskoz ve diğer özel konular söz konusu olur, insanların, yapabilecekleri kadar sapıklıkları vardır ama kendinin veya başkalarının hayatını tehlikeye atmadıkları sürece...