Ateşin Varisi Gönderileri
Ateşin Varisi kitaplarını, Ateşin Varisi sözleri ve alıntılarını, Ateşin Varisi yazarlarını, Ateşin Varisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Madenlerin aşağılarında köleleri cezalandırmak için kullanılan hücreler vardı. Hücreler o kadar karanlıktı ki uyandığında kör olduğunu sanırdın. Beni ara sıra o hücrelerden birine kapatırlardı; bir keresinde üç hafta hücrede kaldım. Orada kalmaya ancak kendime ismimi tekrar tekrar hatırlatarak dayanabildim... Ben Celaena Sardothien'im."
Sayfa 424Kitabı okudu
Rowan "En azından cehenneme gidersen..." dedi. Celaena onun göğsünün titreşimlerini bedeninde hissetti. "Orada birlikte oluruz."
"Karanlıklar tanrısına şimdiden acıyorum." Rowan'ın kocaman elini saçlarında gezdirdiği Celaena az kalsın kedi gibi mırlayacaktı. Kendisine —herhangi biri tarafından, ister arkadaş ister sevgili olsun— dokunulmasını ne kadar da özlediğini fark etti. "Kendime geldiğimde az kalsın tükeneceğim için bana bağırıp çağıracksın herhalde, yanılıyor muyum?"
Rowan yumuşak bir kahkaha atarken Celaena'nın saçlarını okşamaya devam etti. "Hem de nasıl."
Sayfa 426Kitabı okudu
kalp kalp kalppppp
Dönüşünde Rowan yokluğunu Celaena'nın adamakıllı doğum günü hediyesi olarak saymasına gücendiğini söyleyip Celaena'ya çikolatalar getirmişti. Celaena ona sarılmak istese de Rowan buna yanaşmayıp bu tür şeylere gelemediğini açıkça söyledi. Yine de Celaena bir dahaki banyoya girişinde Rowan'ın çalışma masasının koltuğunun arkasına geçip savaşçının yanağına sesli bir öpücük kondurdu. Rowan onu eliyle kışkışlayıp hırlayarak yüzünü silse de Celaena onun savunmasını kasten düşürdüğünden kuşkulanıyordu.
Sayfa 427Kitabı okudu
Celaena sabahları bazen ikisinin büyülerinin oynaştıklarını, alevinin Rowan'ın buzuna sataştığını, Rowan'ın rüzgarının ise Celaena'nın közleri arasında dans ettiğini hissettiğine yemin edebilirdi.
Sayfa 440Kitabı okudu
Tek bildiği o ümitsizlik ve keder çukurundan tırmanıp çıkacak kişinin artık oraya düştüğündeki insan olmayacağıydı.
Sayfa 447Kitabı okudu
Vahşi bir gülümsemenin ardından Rowan, Celaena'yı çenesinden tuttu. Canını yakacak kadar sertçe değil, sadece yüzünü kendisine çevirecek kadar kuvvetlice. "Öncelikle," diye fısıldadı, "biz arkadaş değiliz. Hâlâ seni eğitiyorum ve bu da hâlâ emrimde olduğun anlamına geliyor." Celaena'nın yüzünden bir acı ifadesi gelip geçmiş olacaktı ki Rowan öne eğilip Celaena'nın çenesini daha da sıktı. "İkincisi, ne olduğumuzu, aramızdakinin ne olduğunu ben de hâlâ anlamaya çalışıyorum. Bu yüzden sana kendine çekidüzen vermen için firsat tanıyorsam sen de aynısını benim için yapmalısın."
Celaena bir süre Rowan'ı süzdü. Nefesleri birbirine karıştı.
Ardından "Anlaştık," dedi.
Rowan bir elini Celaena'ya uzattı. "O halde, birlikte."
Celaena onun yara izleriyle kaplı, nasırlı avucuna baktı. Sonra da kasvetle karışan bir ümidin yansıdığı, dövmeli yüzüne. Bir insanın özünün kötürüm kalmasının ne demek olduğunu anlayabilecek, anlayan biri, hâlâ o çukurun içinden ağır ağır tırmanan biri.
Belki de o çukurdan asla çıkamayacak, yeniden bir bütün olamayacaklardı fakat... "Birlikte," dedi Celaena. Kendisine uzanan eli tuttu.
Ve içinin derinlerinde bir yerde bir kor parıldayama başladı.
Sayfa 347Kitabı okudu
Hâlâ Celaena'nın itiraf etmediği gerçekler; henüz keşfedemediği ve ifade edemediği lekeler vardı. Fakat belki de... Belki de bunları Rowan'a anlatacak cesareti kendisinde bulduğunda bu kez Rowan ona sırt çevirmeyecekti.
Değer verdiğin kişileri savunduğun için özür dilemezsin
Kendi kaderinin efendisisin.