Sözler ve Alıntılar
“Sen insanlara dikiş atmak konusunda ne bilirsin ki?”
“Bir sürü ata ve köpeğe dikiş attım.”
“Ben ne atım, ne de köpek.”
“Hayır, o hayvanlar çok akıllıdır.”
“ Hayat zordur. Hiçbir şey kesin değildir. Bize bağışlanan günleri alıp onlarla elimizden geleni yapmak zorundayız.”
“Bazılarımız saçımızda rüzgâr ve gözlerimizde yıldız ışıklarıyla doğarız.”
“En cesur adam bile ilk seferinde korkar,” dedi.” Ama sen kaçmadın.”
“Ben hiç tanımadığım insanları öldürmeyi sevmiyorum.”
Fakat havada dönüp duran kuşlar bir uğursuzluk işareti ve ölüm habercisiydi..
Yuva tam onların hizasında, on metre aşağıdaydı. Kayadaki bir yarığa sıkıştırılmış kuru dallardan oluşan büyük bir platformu andırıyordu. Tepesi çanak şeklindeydi ve yeşil yapraklar, yosunlar dizilmişti. Çukur kısmın ortasında iki yavru kartal titrek bacaklarının üstünde duruyorlardı. O kadar küçüktüler ki başlarını güçlükle dik tutuyorlardı. Koca gagaları tüylü gövdelerine göre çok orantısızdı ve içinden çıktıkları yumurtaların kabukları daha uçlarında duruyordu.
"Çok çirkinler, ama aynı zamanda çok da sevimliler. Şu kocaman süt gibi gözlerine bak." Eva güldü, sonra başlarının üstünde çırpılan dev kanatların sesini duyunca korkuyla büzüldü. Önce dişi, sonra da erkek kartal öfkeyle haykırarak, pençelerini uzatmış, yuvalarını ve yavrularını korumaya hazır bir şekilde onlara doğru dalmıştı.