Yonca tarlasında dört yapraklı yonca'msın,
Gül bahçesinde açmamış taze goncamsın,
Sen gönlümdeki Nur, gözümdeki uyku,
Sen sadece canım değil, canım da cansın.
Cahil Bir toplumu iyiler, iyiye doğru, kötüler de felakete doğru rahatlıkla sürüklebilir. Her türlü bela cehaletten kaynaklanıyordu. Çünkü bazı insafsız cin fikirler bunları kolayca kendi istekleri ve menfaatleri doğrusunda kullanabiliyordu.
Eğer mutlu, huzurlu, kimsenin birbirinin kuyusunu kazmadığı bir cemiyet istiyorsak, insanlara ekmek ve sudan önce cehaletlerini gidermek ve onlara bir amaç ve bu amaca kavuşabilmeleri için bir yol göstermek gerekiyor.
Ne yazık ki, bazı olaylar için ne keşkelerin, ne de pişmanlıkların faydası yoktur. Sonradan çekilecek acılar yerine, önceden devreye sokulacak akıl ve irade çok daha işe yarar.