Babalar ve Oğullar Gönderileri
Babalar ve Oğullar kitaplarını, Babalar ve Oğullar sözleri ve alıntılarını, Babalar ve Oğullar yazarlarını, Babalar ve Oğullar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Mezar ve ölüm
Bir mezarda olan yürek ne kadar ihtiraslı, ne kadar günah işlemiş, ne kadar isyancı olursa olsun, üstünde biten çiçekler bize masum gözleriyle sakin sakin bakarlar.
Bu çiçekler bize, yalnız sonsuz huzuru anlatmazlar, onlar bize aynı zamanda o sonsuz barışı, ölümsüz bir hayatı anlatırlar.
Sayfa 287Kitabı okudu
Bazarova dair
Kavurucu öğle sıcağı da geçer, akşam olur.
Gece gelir.
Acı çekenlerin, yorgunların tatlı tatlı uyuyacakları, sakin barınaklara dönüş zamanı gelir...
Sayfa 281Kitabı okudu
... eşini, hayat arkadaşını, can yoldaşını öylesine bir kuvvetle kucakladı ki, gençliğinde bile onu böylesine kucaklamamıştı. Kendisine dertlerini bir o unuttururdu.
Sayfa 194Kitabı okudu
Ne yapalım, Vlasyevna! Evlat... Senden kopmış bir parçadır. O tıpkı kartal gibidir. İsterse kanat çırparak gelir, isterse uçup gider. Seninle ben ise, bir ağaç kovuğuna yapışmış, yan yana duran iki kütük gibiyiz. Hiçbir yere kımıldayamayız. Senin için ben, ömrümün sonuna kadar değişmemiş olarak kalacağım. Sen de benim için öyle kalacaksın!
Sayfa 194 - Vasiliy İvanoviçKitabı okudu
Kendi duygularımı çiğnemediğime göre kadın da beni ayaklarının altında çiğneyemez.
Sayfa 179 - BazarovKitabı okudu
Hayat öyle olmalı ki, her an anlamı olsun
Sayfa 155Kitabı okudu
Gemide, açık denizde olan insanlar da tıpkı ayakları karadayken olduğu gibi gülüşüp konuşurlar. Ama gemide en küçük bir duraklama olsun, alışılmamış en küçük bir belirti göze çarpsın, hemen bütün yüzlerde bir kaygı, devamlı olarak varolan bir tehlikeyi her an kavramaktan ileri gelen bir telaş belirir.
Sayfa 217 - Antik Okul KlasikleriKitabı okudu
Gerçekten anılarım pek çok ama herhangi bir şeyi hatırlamak istediğim vakit hiçbir şey bulamıyorum. İlerisini düşündüğüm vakit ise önümde uzun upuzun bir yol görüyorum. Böyle olunca da o yoldan ilerlemek istemiyorum
Söyleyin neden güzel bir müzikten hoş geçirilmiş bir akşamdan cana yakın insanlardan konuşmaktan zevk duyduğumuz zaman bütün bunlar sanki bir yerlerde varolan,ama bizim sahip olamadığınız gerçek sonsuz bir mutluluğun basit kopyalarıymış gibi his duyuyoruz neden böyle oluyor.
Söyleyin neden güzel bir müzikten hoş geçirilmiş bir akşamdan cana yakın insanlardan konuşmaktan zevk duyduğumuz zaman bütün bunlar sanki bir yerlerde varolan,ama bizim sahip olamadığınız gerçek sonsuz bir mutluluğun basit kopyalarıymış gibi hissediyoruz
Allah kahretsin ne saçmalık! her insan bir pamuk ipliğine bağlı; her an altında bir uçurum açılabilir. Öyle olduğu halde, durup dururken başına çeşitli belalar açıyor. Kendi hayatini kendisi bozuyor
Onların dualarının, gözyaşlarının boşa gitmesi mümkün mü? Kutsal, vefalı bir sevginin, fedakâr bir sevginin sonsuz bir gücü olmaması mümkün mü?
“İnsan her şeyi anlayabilir. Meltemin nasıl estiğini de, güneşte olup bitenleri de… Gel gelelim, kendisinden başka bir insanın burnunu neden başka türlü sildiğini bir türlü anlayamaz.”