Babamdan Sonra
Ahmed Günbay YıldızBabamdan Sonra Gönderileri
Babamdan Sonra kitaplarını, Babamdan Sonra sözleri ve alıntılarını, Babamdan Sonra yazarlarını, Babamdan Sonra yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sevenler, adresleri ateş bile olsa, tam ortasında buluşurlar Tasula...
"Yüreğimde hasretini duyup yollarına baktıkça, benim de vicdanım tutuldu senin gibi. Taş kesilen yüreğimin duyarsızlığında işlediğim bütün günahlarımın sebebi sensin.
Yalnız bıraktın bizi.."
Sayfa 173Kitabı okudu
Babam, hayallerimi bile bana bırakmadığı için ben kayıp bir adamım.
Babamdan Sonra 
Ahmed Günbay Yıldız
Hüzne tutsak bir gönül çöküntüsünde tükeniyordu günler..
Sayfa 77Kitabı okudu
"Dalıp gittin. Belli ki seni de vurmuş hasret."
Sayfa 68Kitabı okudu
Kalp, emir almaktan hoşlanmaz.
Sayfa 65Kitabı okudu
Hayat hiçbir zaman, insanın kendi elleriyle sonlandıracağı kadar ucuz değildir..
Sayfa 58Kitabı okudu
Japon gülüm açmadı bu gün... Bir gönül iki hüznü bir arada zor yaşar diye, Japon gülüm açmadı bu gün babam yok artık!!! Yarım kaldı...
Sayfa 257Kitabı okudu
Şafak sökmeden kalkardım onun açılışını gözlerimle görebilmek için. Güneş üzerime doğmazdı ve bu alışveriş sürüp giderdi ayrılık olmadıkça. En zirve heyecanları yaşardık, onunla biz...
Güneşin şafak sökümü meraklılarını biliyordum önceleri. Romantizmin bütün efsunlarını bulundururdu harcında o...
Batış seremonisinin dekorlarına vurgun gönüller de vardır... Aslolan şeyin merak olmadığını geç anladı duygularım.
İnsanın dünyaya gelişi, güneşin taze bir gün için şafak söküşü! Bir insanın ebedi yolculuğuna uğurlanışı ve güneşin vedası!
Sahi insanın doğumla vedası ya da güneşin dünyayı selamlayıp akşam hüzünlü bir çekiliş stiliyle aramızdan ayrılışıyla ne ilgisi var Japon gülünün?
Güneşin doğum anıyla başlar Japon gülünün açış hikâyesi ve gün solduğunda, sabah açılan katmerler pörsüyüp solan yaprakların hüzün rengindeki kefenine sarar kendilerini. İşte o benim gönül iklimlerimin çiçeği... Gün ölür, gün dirilirim ben de onun gibi ne gam?
Sayfa 257Kitabı okudu
Dumanları tependen çekilir efkârlarının,
Cehennem olur da kaldığın diyar,
Bekleyen bir gülistanın olsa da,
Yürüyemezsin...
Keser yollarını ebleh bir gurur,
Gönlünü yollarına sermek istersin de,
Ne yapsan kendinle
Baş edemezsin..."
Sayfa 243Kitabı okudu
Bir de kör inada teslimse duyguların,
Görülmeyen bir el keser de yollarını,
Gönlün istese bile,
Hasret yakar da sönmeyen ateşini yüreğinde,
Sayfa 242Kitabı okudu
'Gelmediyse ayrılık denilen şey başına,
O ne haldir, bilemezsin...
Hele bir öfkeye yenik düşmüşsen,
Hatalarını kendine bile söyleyemezsin...
Sayfa 242Kitabı okudu
Ah, bir de ömürleri kısa olmasa efsane baharların!
Babamdan Sonra
Envai çeşnidedir çiçekler... Bahar yine terütaze desenle riyle donatmıştır doğduğum o yerlerde baharı... Renklerin en coşkulu tonlarını oralar çalar baharlardan. Eflatuni, mavili, sarılı, beyazlı ve kırmızılı, her tonu giyinmiştir çiçekleri.
Yüzlerce çeşnisine rastlarsınız oralarda her türün... Ah, bir de ömürleri kısa olmasa efsane baharların!
Solacaklar hepsi de bir müddet sonra, bütün ihtişamlarıyla canhıraş açan çiçeklerin. Yıl bu, dört mevsimini de yaşayacak elbet.
Bir sonbaharla renkleri solacak bütün çiçeklerin. Ölüme çağrı sinyalleri düşecek benizlerine ve yeni bir doğuşun başlangıcına hazırlık için ölecek tabiat. Her canlı gibi her mevsim de ölümü yaşayacak."
Sayfa 238Kitabı okudu
“Her adım menzile yaklaştırırken,
Her gün saçlarını aklaştırırken,
Ölüm haberini sıklaştırırken,
Sır olur mu, yürek duyduktan sonra?"
Sayfa 237Kitabı okudu