Babamdan Sonra
Ahmed Günbay YıldızSözler ve Alıntılar
Parayla imanın kimde olduğu bilinmez.
Sayfa 185Kitabı okudu
Gönül yapboz değil ki silip tekrar yapasın.
-Bakarsın baban da gelir!!!
Alaylı bir ifadenin kuşatmasındaydı Hamza'nın çehresi:
- Ana, akıllı kadın bilirdim seni. Hala o vefasız adamın dönüşünü mü beklemektesin?
Koyu bir keder tabakası örtmüştü Aslıhan'ın yüzünü:
-Yürek işte oğul! Ömür boyu bir ümitle bekledi yolcusunu bu kadın... Bekleyişler, hasreti nasıl artırır, aklın erer mi buna?
- O bekleyişi iyi tanır benim yüreğim ana. Yıllardır, tanımadığı bir babanın yolunu beklemedi mi herkesin taş yürekli bildiği bu adam? Hatta gururunu kırıp ayağına kadar gitmedim mi o dönmeyince? Vefasızlığın da ötesinde bir davranışla karşılamadı mı o baba oğlunu? O bizi çoktan silmiş dünyasından ana. Biz hâlâ ne diye taşıyalım ki onu gönüllerimizde?
-Bir umut işte oğlum... Hâlâ bir gün ansızın çıkıp gelir diye hayaller kurmaktayım. Onu da düşlemezsem, neyle avuturum ki yalnızlığımı?
Sayfa 178Kitabı okudu
Kime rastlasam, daha kendisine yeterli birikimi olmadan, selam verdiği insanı kendileştirme çabasında...
Sayfa 135Kitabı okudu
Bak evladım, hayat hiçbir zaman, insanın kendi elleriyle sonlandıracağı kadar ucuz değildir. Her ne sebeple olursa olsun, hayat kutsaldır ve onu, sadece ve sadece kuluna armağan eden güç, yani Allah sonlandırır.
Sayfa 55Kitabı okudu
Vicdanlar bazen sağır ve kör olurlar. İnsan duyarsız ve umursamaz olur o anlarda ve düşünce salim kararlardan uzaklaşır. İşte o zamanlarda vicdan tutulması başlar insanda. Doğruyla yanlışın arasına nefsin gölgeleri düşer...Beyin iblisin vesvesesiyle meşgulken, fark edemez doğruyla yanlışı insan. Yanlışlar şirinleşir nefisle bakılan gözlerde...
Sayfa 163Kitabı okudu
İklimler değişti gönlümde dostlar. Kim bilir nice mevsimler geçti sürgün edilen gerçeklerimizden...