"Birisi basınca kuyruğu kopan, ancak geri kalan tarafıyla yoluna devam eden ve canını kurtaran bir solucana benzetiyordum kendimi. O yıllarda güvenim artmıştı, çünkü rahat nefes almaya başlamıştım."
"Yanından ve ezici etkinden uzaklaştıktan sonra kendi kendime kızabilmiştim. O anlarda da hep seni karşımda görmüştüm. Senin gücün ve benim zayıflığım her yerde beni takip ediyordu."
"Ben, çok başarılı bir konuşmacı olan senden, tutuk tutuk konuşmasını öğrendim! Sonra gün geldi, buna da izin vermedim. İnat ettim, sustum, hiç sesimi çıkarmadım. Çünkü ben karşında değil konuşmak, düşünemiyordum bile."