Bacanên Pelçiqî
Rênas JiyanSözler ve Alıntılar
Qey mirov wiha dibe qeşmera ber destê qedera xwe…
Erê ez nemirime lê ez ji miriyan jî xerabtir bûme.
Hêvîya me:
Ya Rebbî, îmana serê me ji hev nebe, gava em yek pêşketî û serkeftî be bila yên din biqasî dê û bavekî pê serbilind bin. Ya Rebbî, hesûdiya ku dilê me ji ber bûye wek heba nîskê, ji dilê me derxe, bêbextiya ku serê gelek qîz û lawê bavan xwariye bike sergîna ku zivistanî di sobeya me de dişewite; xayintiyê bike hestiyê kûçikê ber deriyê me...
Qey mirov wiha dibe qeşmerê ber destê qedera xwe...
Bavê min tim digot, " Ne piştî ku em bûn bindest di nav me de xayîn peyda bûn, piştî ku xayîn di nav me de peyda bûn em bûn bindest."
Xwedî-Dewletbûn
Dewletê di serê xwe de mezin neke. Dewlet alavek e, mirov dikare wê alavê bi dest jî bixe û dikare wê windajî bike. Ku hebe rind e, lê ku tunebe mirov bi tunebûna wê re tune nabe. A muhîm ne dewlet e, rûmet e; dewleta ku alavek e, rojekê bi dest dikeve, lê rûmet bi dest nakeve. Gava rûmet tune be, mirov heywanekî dera han e, rûmeta heywanan nin e. Hinek hene bê rûmet in kurê min, bê rûmet! Dewleta wan hebe wê bi çi be, tune be wê bi çi be? Ji bîrve neke, heger tê serbilind bî ne ji bo ku dewleta te heye serbilind be, ji bo ku rûmeta te heye serbilind be. Serbilindahî ne dewlet e, rûmet e!
Xayin bi gelekî ji dijminan xerabtir in, ji ber ku gava çav li mirovên ku ne xayin in dikevin, bênamûsiya wan tê bîra wan û dîn û har dibin.