Bahriyeli Çocuk
Tarık Dursun K.Sözler ve Alıntılar
Evet, fotoğrafçılar biliyor. Her şey bir gün hatıra olacak. Her şey! Konuşmalar, çekilenler, güzel günler, sövgüler, kavgalar, resimler. Geçmişe en çok saygı gösterenler de fotoğrafçılar. Fotoğrafçıların hepsi.
Sayfa 15Kitabı okudu
Olanca coşkunluğuyla, gözlerinin içini şenlikleştirip yanaklarını yayarak, dudaklarını ayırıp dişlerini göstererek çocukça gülüyor.
Sayfa 12Kitabı okudu
“Baba çekip gidiyor. Ne çok giderler bu babalar!
Sabahleyin işe giderler, akşamleyin kahveye giderler, haftanın bir çok gününde yakın bir arkadaşının çocuğu sünnet olur, oraya giderler. İstanbul' a giderler.”
Dostlarımız gönenir, düşmanlarımız çatlar.
Sayfa 31Kitabı okudu
Çok şeyin farkında değiliz, ne kötü! Bir yerden bir yere göçtük mü geride ne kalmışsa bıraktığımız gibi kalmıştır diye düşlüyoruz. Oysa yalnız ölüler değişmiyor.
"Yalnız bırakıp gitme bu akşam yine erken..."
Sayfa 22Kitabı okudu
İşte "Foto Cengiz"in çektiği resim, o günlere rastlıyor. Saman İskelesi'ndeymişiz. Poyrazlı bir gün. Saçlarımın dağılmasından belli. Gözlerimde yenilginin hüznü. Bıyıklarım, sanki daha incelmiş. Ağzıma doğru bir cigara tutmuşum. Yanar. Dumanı tütüyor. Alt dudağım sarkık. "Perihan" deseler ağlayacakmışım gibi. Resmin gerilerinde deniz var. Dalgakıranın en ucundaki fener bile gözüküyor. "İş bu resim" diyor üzerinde. Benim yazım. "Perihan kıza âşık olduğum günlerde çekilmiştir. Hâlimi gösterir."