Mustafa
@avlu_serinligi
Hep kitaplarla var olmaya çalıştım. Yine öyle...
167 okur puanı
Ağustos 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
208 syf.
9/10 puan verdi
·
3 günde okudu
Var olan nedir hayatımızda yanılmaktan başka?
Yanılmak ve yeniden yanılmak da giriyordu yaşamak dediğimizin içine.
Okur Takip Önerileri
Erken çiçek açmış bir kiraz ağacı düşün. Yok, öylesine bile önemli değil. Çiçek açamamış bir kiraz ağacı... Açamamış, ben. Bakmışsın, taş duvarda bir tutam dal yeşillenmiş. Bir cami avlusunda, yüksekte ve oymalar arasında. Umut da öyle yeşillenir. Hiç ummadığın bir yerde ve anda...
Sevdiğim, hele sevdandan kurtulayım, bağışlanmış bir köle gibi boşlukta kalırım bir an. Bileklerine değil, yüreğine demir işlemiş biri... Seni unutmayı başardığım günü düşünüyorum, sonra bakıyorum, aradığım bu değil.
Boş kalmak bize gelmiyor, sevdalanıyoruz. Ne de kolay sevdalanıyoruz! Ve ne de güzel... Bunun güzelliğini hiç kimse anlamayacaktır. Ve bunun güzelliğini hiç kimseye anlatmaya gücüm yetmeyecektir benim. Biliyorum, ölçümüzden taşkın bir giysidir sevda bize, akar üstümüzden. Aksın.
Önce bir kâğıt gibi buruşturuyorum yaşamayı. Buruşuk, bumburuşuk bir şey oluyor avcumda. Sonra geliyor pişmanlık. Sonra geliyor umut: "Hele dur bakalım..." Ve bir büyük özenle düzeltiyorum kırışıklığını.
Yaşamaksa, diyecek yok, yaşıyorlar. Benim aklım ermiyor artık bu işlere. Yenildikçe anlıyorum. Yanlışlığı işleyen benim. Belki öyle değil, yanlışı sürdürüp giden onlar, ama yenilen benim ya...
Çekip gitmeli bir yerlere. Ve unutmalı her şeyi... Her şeyden önce kendimi... Bu kendini bilmezliği, bu umutlara kapılmaları unutmalı.
Yine kaçaklık gelip kuruluyor içime. Sanki insanlar... Sanki şu işten çıkanlar, şu gezen dolaşan, ortalığa yayılanlar, sanki içimden geçenleri okuyacaklarmış gibi bir korku... Korku: Basacaklardır kahkahayı, dizlerini ve kasıklarını ve gülerken oynayan göbeklerini tutarak ve yatarak yerlere ve birbirlerine göstererek beni, bağıracaklardır: "Yuu, işe bak..." Siniyorum. Ve hemen bırakıp caddenin ortasını, kapı aralarından ve aldatmalı vitrinler önünden yürüyorum. Koşmak istiyorum. Bir beter, bir bulaşıcı hastalıktan kaçarcasına koşmak...
Daha bir kötü ve daha bir acımasız bir yeni sıkıntıya doğru, sonu hep yalanlı düşlere aldanarak, korkarım bu böyle sürecek.
Bir kitap okudu
Çok şeyin farkında değiliz, ne kötü! Bir yerden bir yere göçtük mü geride ne kalmışsa bıraktığımız gibi kalmıştır diye düşlüyoruz. Oysa yalnız ölüler değişmiyor.
