Kalp henüz taşlaşmamışsa eğer, gösterişin kökünü kazımanın, duyulmaya, pohpohlanmaya, sevilmeye, değer verilmeye olan sancılı özlemi yok etmenin imkânı yoktur. Mağrur kalbimiz bizi en anlamsız şeyleri yapmaya ve en çılgınca girişimlerde bulunmaya yöneltir: Başkalarının yaşamına karışmak, onları öyle ya da böyle sorgulamak, sözün kısası onların yalnızlığını işgal etmek.
Paris Yayınları