Dünya! Bu nimet üzerindeki insan edimlerinin fütursuz hasılası dünya. Çözmeye çalıştıkça düğümlenen yumak, kendine çağıran dişil yalan, doyulmaz görünen doymaz iştiha, kurguladıkça kurgulayan kurmaca, kuruldukça kuran zemberek, içildikçe susatan su, bedeli ahiretle ödenen konfor.
Sayfa 14 - yalnızlık suretleri- Mehmet Nebi BostancıKitabı okudu