İmam Gazali, meşhur Selçuklu medreseleri olan Bağdat Nizamiye Medreselerinde dört yıl başmüderrislik (prof.) yapmış, ardından inzivaya çekilmiştir, asıl olgunluk döneminin işte bu inzivalardan sonra gerçekleştiği ve müellifin çeşitli alanlarda yetkin eserler verdiği rivayet edilir. Bu süreçte Batıniler, Abbasilerle eş zamanlı olarak bir yandan Şii - Fatimi Devleti ile siyasi ayaklı, bir taraftan meşhur terörist çetesi lideri Hasan Sabbah ile sosyal tabanlı olarak mücadele etmekte ve haklı meşruiyetlerini ispat etmeye çalışmaktalardı. İşte bu mücadelelerin yoğun yaşandığı yıllarda Abbasi Halifesi -el Muztazhıri, Gazaliden batinilerle fikri mücadele edebilecek bir kitap yazmasını istemiş, oda hem halifenin bu ricasına mukabelede bulunmak, hemde te'liften yaklaşık 3 sene evvel öldürülen Nizamülmülk'e vefa borcunu ödemek için bu eseri telif etmiştir. (488/1095)
Gazali, Abbasi halifesinin meşruiyetini savunurken; bunu yalnızca siyasi taraflılık gayesiyle değil, Ehli Sünnet ve daha geniş anlamda İslam inancını, Şiilere (Aşırı Şii olan Batinilere) ve bu akideyi bozmak isteyen Mecusilere karşı savunmayı amaçlamıştır, yani Abbasi halifesinin haklılığını savunmak bu açıdan oldukça kıymetlidir. İşte bu güzel eserin ismi de "Fedaihul Batıniyye/ Batıniliğin İçyüzü"dür.
