Batum'dan Orta Asya'ya Bir Yol Hikayesi Gönderileri
Batum'dan Orta Asya'ya Bir Yol Hikayesi kitaplarını, Batum'dan Orta Asya'ya Bir Yol Hikayesi sözleri ve alıntılarını, Batum'dan Orta Asya'ya Bir Yol Hikayesi yazarlarını, Batum'dan Orta Asya'ya Bir Yol Hikayesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Her gün geriye doğru giden bir ülkenin geleceğinden bahsetmek mümkün olabilir mi sizce? İnsanlar birbirini yiyor burada iş için. Yakın zamanda Çinliler de yavaş yavaş girmeye başladılar buralara. Onlar daha ucuz çalışmaya başladılar, ucuza getirip burada satmaya başladılar. Buradaki sektörleri de öldürmeye başladılar."
Sayfa 107 - Atatürk Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu
"Kurban Bayramı sabahı annem yemekleri pişirip ahıra inekleri sağmaya gitti. Ben o zamanlar 8, abim ise 9 yaşındaydı. Biz evde oyun oynarken, kapıya üç Sovyet Askeri geldi. Askerler annemi ve babamı sordu. Ahırda ineklerin yanında olduğunu söyledim. Gidip çağırmamı istediler. Annemi çağırdığımda askerlerden oldukça tedirgin olmuştuk,
Sayfa 51 - Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Hacer Uzunoğlu ile Kişisel GörüşmeKitabı okudu
1900’lü yıllarda sosyal ve ekonomik sebeplerden dolayı o dönem Osmanlı sınırlarında yer alan Batum şehrine çalışmak için göç eden Karadenizli Türkler buraya yerleşerek hayatlarını burada devam ettirmeye başlamışlardı. Ancak Kurtuluş Savaşı’ndan sonra Batum’un Misak-i Milli sınırları dışında kalmasıyla birlikte sınır dışında kalmışlardır. Bundan sonraki süreçte ise Sovyetlerin II. Dünya Savaşı yıllarında uyguladığı sürgün politikalarından Karadenizli Türkler’in de etkilendiği görülmektedir.
Sovyet sürgünleri sırasında Doğu Karadeniz sahillerinde özellikle Batum’da yaşayan 20-30 Rize/Trabzon kökenli Karadenizli aile NKVD(Sovyetler Birliği İçişleri Halk Komiserliği) görevlilerince Ahıskalı Türklerle aynı kefeye koyularak Orta Asya’ya sürüldükleri görülmektedir. Diğer sürgün topluluklar gibi Karadenizli Türkler de Ahıskalı Türkler arasında iki parça halinde farklı bölgelere yerleştirilmiştir. Bunlardan bir kısmı Kazakistan’ın Cambul bölgesine, diğer kısmı ise Oş bölgesine yerleştirilmişlerdir. Sovyetlerin bu uygulamasının bilinçli bir politika olarak uygulandığı sürgün sonrası süreçlerden açıkça anlaşılmaktadır. Sürgün sırasında toplu yerleştirmelerden özellikle kaçınan Rusya, bu şekilde toplulukların psikolojik olarak dirençlerini de kırmayı ve sürgün sonrası ortaya çıkabilecek herhangi bir dayanışma ve örgütlenmenin de önüne geçmeyi amaçlamıştır.
Sayfa 47 - Atatürk Kültür Merkezi YayınlarıKitabı okudu