Ben Öykülere İnanırım
Habib BektaşEn Eski Ben Öykülere İnanırım Gönderileri
En Eski Ben Öykülere İnanırım kitaplarını, en eski Ben Öykülere İnanırım sözleri ve alıntılarını, en eski Ben Öykülere İnanırım yazarlarını, en eski Ben Öykülere İnanırım yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O böyle hüzünlü olunca, bir uçurumdur artık gözleri. O uçuruma düşen de kendisidir nedense.
Sayfa 46Kitabı okudu
"Uzaklara gitsek," dedi kadın, "insanların bizi tanımadığı yerlere?"
"Neden?" dedi adam.
Umutlandı kadın.
"Her şeye yeniden başlayabiliriz, bizi tanımıyorlar ya!"
"Öyleyse burada da kalabiliriz." dedi adam.
Sayfa 17Kitabı okudu
Konuşmak istemiyordu aslında. Ama konuşmazsa her şey büyüyecekti sanki. En çokta hüzün.
Sayfa 55Kitabı okudu
Ben, ak kağıda yazılmış yanlış bir cümle gibiyim, hayatın anlamını anlamadığı halde anlatmaya çalışan!
Sayfa 63Kitabı okudu
Adam yalnızlığı yüklenmiş, yalnızlığı taşımak zorunda kalacağı bir yol seçmişti.
Sayfa 77Kitabı okudu
... senin için dua ederim, ellerimi açmadan (gökyüzünden avuçlarıma acıdan başka bir şey dolmayacağını öğreneceğim nasılsa).
Sayfa 133Kitabı okudu
Teselli edici sözcüklerle söylense bile, bir insanın aranmadığını öğrenmesi güçtür, aranmamak acı verir, diye düşünürüm hep.
Sayfa 19Kitabı okudu
Kendine ağlayamıyor insan
Ah, olsa bir yakını
Ağlanacak denli
Ağlasa kendine de
Ağlarken ona...
Sayfa 77Kitabı okudu
“O böyle hüzünlü olunca, bir uçurumdur artık gözleri. O uçuruma düşen de kendisidir nedense.”
“Ben, ak kağıda yazılmış yanlış bir cümle gibiyim, hayatın anlamını anlamadığı halde anlatmaya çalışan!”
“Sen bir büyücüsün, sözün büyüsü bu, şeytanı melek donuna sokan!”