Merhaba! Evren Vangül'ün kaleminden, Beyaz Çığlık adlı kitabını yorumlayacağım.
İlk bölüm oldukça garipti benim için. Aynı zamanda ilk bölümden kitabı anlamam birazcık zor olmuştu. Diğer bölümlerde ne olduğunu tam olarak kavrayabildim. Deniz'in hem şok içerisinde olup hem de olanları sindirmeye çalıştığı durumda ki iç dünyası ile alışverişi okumak keyifliydi benim için. Bilim Kurgu, fantastik vb. kurguları okumak benim için her zaman keyifli olmuştur. Farklı bir dünya da olmanın hissiyatını her zaman benimsetirler bize. Bu tarz kitaplara ilgisi olan kitap severler, ne demek isteyeceğimi anlayacaklardır. Beyaz Çığlık kurgusu, onlardan birisi oldu. Kitaptaki "Beyaz Çığlık" olayı kesinlikle hoşuma gitti. Deniz'in de dediği gibi, muhteşem bir şeydi.
Fakat bunların yanı sıra dikkatimi dağıtan ve eksik olarak gördüğüm bazı noktalar vardı. Kurgularda en önemli şeylerden birisi diyaloglar arasında ki, karakterlerin beden dili. Bunları diyalog arasında olması açıkçası bir tık daha önemli, çünkü; karakterleri ve onların iç dünyasını kavramak önemlidir. Kitap okurken, okuduklarını bir film gibi zihninde canlandıran bir kesim var, ben de onlardan birisiyim. O yüzden bu kısımın olmaması beni bir tık üzdü. Aynı zamanda konuşma paragrafları aşırı uzundu. Dediğim gibi beden dili vb. gibi şeyler eklenerek paragrafların uzunluğu en azından göze batmayabilirdi. Olay akışı bir tık yavaşlayabilirdi, aynı şekilde betimlemeler bir tık çoğabilirdi. Bir sayfa da full konuşma olması rahatsız ediciydi açıkçası.
