Dünya merhametsiz ve nezaketsiz görünüyordu gözüne sıcaklıktan yoksun, içinde okşamalara, sevgi gösterilerine ve tatlı coşkulara yer olmayan bir dünyaydı bu.
"Ölüm hakkında hiçbir bilinçli bilgiye sahip değildi, ama ormanın bütün hayvanları gibi ölüm denilen şeyden, içgüdüyle haberdardı.Ona göre acıların en büyüğü buydu.Bilinmeyen şey; aslında kötülüklerin, başına gelebilecek en umulmadık felaketlerin tümüydü."
Nihayet hoşlanmanın yerini sevgi almıştı. Sevgi; ruhunun derinliklerine inerek hoşlanma duygusunun asla giremediği noktaları araştırıp ölçen bir denizci iskandili gibiydi.
Beyaz Diş kitabın sayfasını her değiştirişimde bir kez daha ayrı bir yolculuğa tanıklık ediyormuşum gibi hissettim ve de oldukça empati kurmaya özen göstererek okudum.Beyaz dişe olan hayranlığım kat kat arttı diyebilirim.Sürükleyici bir kitap olduğunu düşünüyorum☺️