Beyaz Gemi, Kırgız yazar Cengiz Aytmatov'un 1970 yılında yayınlanan eseridir. Yazar bu kitabı Rusça kaleme almıştır. Öykü tadında kısa bir romandır.
Kitabın isminden başlayarak yola çıkalım; beyaz renk saflığı, masumiyeti, temizliği temsil eder. Gemi ise umudu temsil eder. Alegorik bir anlatımı olan eser Sovyet rejimine bir eleştiridir aslında.
Bir grup insanı konu alan kitabın baş kahramanı adsız bir oğlan çocuğu. Onun gözünden okuyoruz olayları. Annesi ve babası tarafında terkedilmiş ve dedesine bırakılmış bu çocuk, yaşadığı yerden görünen büyük Isık gölünü izlemeye gidiyor her gün. Tek oyuncağı olan dürbünüyle izliyor göldeki beyaz büyük gemiyi. Orda babasının çalıştığını ve bir gün kendisini almaya geleceğine inanıyor hep.
Eserin kötü karakteri Orozkul(anlamı Rusun kulu demekmiş), iyi karakteri Momun( Mümin) dededir. Bunlar da sembolik kahramanlardır. Yer yer destansı bir anlatım da var kitapta. Kırgız efsanesi olan Maral Ana efsanesinden bahsediliyor. Kitabın sonu da çarpıcı bir son olmuş. Böyle bitmesini beklemiyordum hiç.
Cengiz Aytmatov'dan okuduğum ilk kitap bu oldu ve yazarın dilini sevdim. Eğer bu yazardan daha önce bir eser okumadıysanız başlamak için uygun sanırım. Okumanızı tavsiye ederim. :)
