İnsanlar suskundu mezarlıkta, sessizdi, masumdu. Kuşlar cıvıldıyor, ağaçların yaprakları hışırdıyordu. Bambaşka bir havası vardı mezarlığın, huzur verici ve bu dünyadan ayırıcı hoş bir havası. Mezarlığın dışında kalan hayat ne kadar önemsizleşiveriyordu. Binalar, arabalar, insanlar anlamsızlaşıyordu. Ne kadar sakindi insanlar, ne kadar sessizdi.
Sayfa 58