Hitler Almanya'sında inançlarını sürdürmeye cüret eden bir asker ve ailesinin nefes kesen öyküsü.
Franz Hasel, 40 yaşındaki bir pasifist, ön cephelerde köprüler kuran Hitler'in seçkin birliği 699. İstihkam Bölüğüne atanmıştı. Dini inancı üstleri tarafından pek hoş karşılanmamıştı. Kendisiyle "havuç yiyen" ve "İncil okuyan" diye alay edilmesine rağmen sonunda birliğinin saygısını kazanmıştı. 1.200 kişilik birliğinden sadece yedi kişinin sağ kaldığı Rusya'nın ücra bölgelerine gönderilmeden önce, bölüğünün keskin nişancısı olarak birini öldürmekten korktuğundan silahını önce gizlice kamufle etmişti. Rusya'da ise yeni bir sorunla karşılaştı: SS askerleri onları yakalamadan önce yerel Yahudileri nasıl uyarabilirdi.
Bu arada geride bıraktığı Franz'ın karısı Helene ve dört çocuğu ise ayrı bir mücadele vermekteydiler. Nazi partisine katılması için baskı yapıldığında, "Ben İsa Mesih'in partisine aidim" diyerek meydan okumuştu.
Herr Doering, "Eğer partiye katılmazsan yarın gece çocuklarını senden alırız" diye sordular.
Ve başka bir sırrı daha vardı. Bir gün Gestapo kapısını çaldı. "Yahudiler'i saklıyor musun?" diye sordular.
Hayatta kalma şansları, Karartma. Tek dostları vardı. Allah.
Birkaç yıl içerisinde birçok hayatı tehlike atlattılar. Çevrelerindeki binlerce insan savaşın dehşetine kurban giderken onlar meleklerin kanatları altındaydılar, hatta bazen gerçek anlamda. Bu, ne pahasına olursa olsun imanlı kalmayı seçen ve yüce Tanrı'nın gölgesinde sığınak bulan çaresiz bir ailenin yürek paralayan gerçek öyküsüdür.
(Arka Kapak)
