Tam o sırada bu kız denizinin içinden angut bir Karadağ erkeği çıktı geldi yanımıza.
- This is a Private Party!
- Ne diyo İstiklal?
- Özel partiymiş amk!
- Çıkalım abi o zaman.
- Nereye çıkıyosun lan. 500 km yol geldim , bir kız uğruna ülke değiştirdim ben , bu kadar kızın içinden yalnız çıkmam.
- Please get out , this is private university party!
- Çıkmıyoruz lan!
- Abi Türkçe ne anlar o.
Ve ben o gazla gecemizin içine eden , dünyayı başımıza yıkan , ortamı dağıtan , curcunaya yol açan ; hadi özet geçelim , ağzımıza sıçan o cümleyi kurdum :
- I am nah going out , sıkıyorsa take me out , fuck off , siktir git , fuck fuck fuck!...
Kibir, insanın virüsüdür. Bir kere girdi mi iflah olmaz insan, yayılır vücutta, bir süre sonra da insanı eritir bitirir, kendisini ve etrafını mutsuz eder.
“Halısaha çok basit ve ilkel bir mecradır, erkeklerin haftada bir öküz gibi koşup, eşek gibi ter akıttığı, on dakikada bir oyunu durdurup birbirlerinin sülalesine sövdüğü, birbirlerine tekme tokat daldıkları bir arenadır.”