Bir Çöküşün Hikayesi Sözleri ve Alıntıları
Bir Çöküşün Hikayesi sözleri ve alıntılarını, Bir Çöküşün Hikayesi kitap alıntılarını, Bir Çöküşün Hikayesi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Çünkü insanlık tarihi davetsiz misafirleri sevmez; o, kahramanlarını kendi seçer ve onlar ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar, öyle bir mertebeyi hak etmeyenlere asla fırsat vermez. Kader arabasından bir kere düşüp yere yuvarlanan, o arabaya asla tekrar binemez."
Kıskançlığın, nefretin ve yalanların olmadığı bir hayat yaşamaya değmezdi. Dehşet içinde, aslında artık tamamen unutulmuş olduğunu fark etti; eğlence her zamanki gibi devam ediyordu ama o, bu eğlencenin merkezinde değildi.
Sayfa 40 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Yanında biri olsaydı! Herhangi biri... Onu, tıpkı gün ışıyana kadar soğuktan titrerken sarınacağı bir palto gibi özlemle arzuluyordu.
Sayfa 48 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Çünkü insanlık tarihi davetsiz misafirleri sevmez; o, kahramanlarını kendi seçer ve onlar ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar, öyle bir mertebeyi hak etmeyenlere asla fırsat vermez. Kader arabasından bir kere düşüp yere yuvarlanan, o arabaya asla tekrar binemez.
Sayfa 54 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Sadece ölüm onu ölümsüzlük mertebesine ulaştırabilirdi ve kral onu bundan yoksun bırakmaya çalışmıştı.
Sayfa 43 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Karşısında güçsüz birini görmek ona hafif bir küçümseme ile karışık mutluluk vermişti, bu duyguyu özlediğini düşündü. Ve bu basit olay onun içinde, güç sahibi olduğu yıllar boyunca yaşamsal bir gereksinime dönüşmüş olan "başkalarıyla oynama" hevesini canlandırdı.
Sayfa 23 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Hayatında ilk defa kendi kendisiyle başbaşaydı. Ve sıcak gözyaşlarının buz gibi yanaklarından aşağı dökülmesine gönüllü izin verip bu korkunç sessizlikte hıçkırıklarını duymanın acı lezzetine teslim oldu.
Sayfa 20 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
İnsanları muhteşem hayallerle kandırmak isterken aslında kendini kandırmıştı; eski hayatının taklidine kendisini düşüncesizce kaptırıp her şeyi gerçek gibi algılamış ve hatta yeniden gücüne, güzelliğine ve yaşam sevincine inanır olmuştu.
Sayfa 40 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Onlara yalan söylediklerinde bile inanmıştı, çünkü onun gücünün nedeni, kendini duyduğu özgüvende yatıyordu. Ama şimdi böylesine aşağılandığına göre artık o kimdi?
Sayfa 34 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
O da başkalarının ruh halinden beslenen kadınlardan biriydi ve aslında bu tarz kadınlar hiç de az değildi. O, arzulandığı zaman güzelleşiyordu, zeki insanların arasında zekası parlıyor, gururu okşandığında gururlu oluyordu ve sevildiği zaman âşık... Ondan ne kadar çok şey istenirse o oranda cömert olur ve daha fazlasını verirdi. Ama hiç kimseyle konuşup görüşmediği hiç kimsenin sesini duymadığı ve hiç kimsenin ondan bir şey istemediği bu dönemde aptallaşıp çirkinleşmiş, sersemlemiş, çaresizlik içinde mutsuz olmuştu. O ancak hayatın içinde canlanırdı, tek başınalık onu aciz bir gölgeye dönüştürmüştü. Ve şimdi eski hayatının ışıltısı geri gelmişti. Neşesine ve o kaygısız sevimli haline yine kavuşmuştu; şakalar yapıyor, tatlı sohbetlerin içinde eriyor ve ona yönelmiş bakışlarla içindeki közlenen o ateş tekrar alevleniyordu. Maksadının bu insanları sahte tavırlarla kandırmak olduğunu unutarak gerçekten kendinden geçmişti. Ruhen doruktaydı, her bir gülümsemeyi gördüğünde altın bulmuş gibi seviniyordu ve her bir sözü gerçek olarak kabul ederek gururlanıyordu. Kalabalığın içinde olmaya çok uzun zamandır hasretti ve kendini bu duyguya tıpkı özlenen bir sevgilinin kollarına bırakır gibi tutkuyla bıraktı.
Sayfa 39 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Hayatını yere atılıp üstüne basılan erimiş bir mum gibi değil, büyük alevler çıkaran bir mutluluk yangınında, sanki rastlantısal bir sonmuş gibi bitirmeliydi. Uçurumdan aşağı dans ederek düşmeliydi.
Sayfa 37 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Onlarca yıl boyunca kalabalıkların gel-gitli sularında yüzmüş olsa da bu kalabalıkların onu ne kadar beslediği, desteklediği hiç mi hiç aklına gelmemişti. Ama şimdi bir balık gibi yalnızlık sahiline vurmuştu ve çaresiz bir şekilde, delirtici acılar çekerek çırpınıp duruyordu.
Sayfa 20 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Kendi cesedi ile sarmaş dolaş, bir tabutun sessizliğinde yatıyordu adeta. Sonra birden içine bir ateş düştü ve umutsuzca hıçkırıklara boğuldu. Önce ürküp ağlamasını bastırmak istedi ama bundan hemen vazgeçti, etrafında hiç kimse olmadığından rol yapmasına da gerek yoktu.
Sayfa 20 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Tanıdık tanımadık, soylu ya da sıradan diye ayırmadan aklına gelen herkesi listesine dahil etti; tek istediği buraya, ölmeden önce oynamayı tasarladığı mutluluk ve tatmin esaslı komedisini izleyecek bol miktarda seyirci toplamaktı.
Sayfa 38 - @inkilapkitabeviKitabı okudu
Kalabalıklarla beslenmeye öylesine alışmıştı ki artık tek bir kişinin ilgisi ona yetmiyordu. Yalnız kalır kalmaz kendini bitik, berbat hissediyordu.
Sayfa 28 - @inkilapkitabeviKitabı okudu