O uşaqların hər şeyi vardı, ceyranları da olmalıdır.Baharın heç nəyi yoxdur, ceyranı da olmamalıdır.Onun çöldən tutduğu ovu da, dağların bəxş etdiyi ceyranı da saxlamağa haqqı yoxdur:çünki Bahar yetimdir, Bahar yoxsuldur, Bahar nökərdir, Bahar adamsızdır...
O, dünyaya ağlaya-ağlaya gəldi. Gözləyərək intizarla yaşadı. Sıxıla-sıxıla getdi. Qorxu ilə doğuldu, qüssə ilə öldü. Yumruğunu düyərək döyüşmək üçün gəldi,əllərini açaraq hər şeydən məhrum və məyus getdi. Heç vaxt görmədiyi mərhəmət və şəfqətin intizarı ilə öldü, siz onun rəsmində bu acı həyatını verin...