Bir Kadın Bir Ev Bir Roman
Wilhelm GenazinoSözler ve Alıntılar
Başımıza gelen şeyler, hakkımızda bir yargı içermez. Bu cümle beni etkilemişti ama bir süre sonra gene, cümlenin güzel mi doğru mu yoksa sadece ilginç mi olduğunu bilemez olmuştum. Akşam olurken en azından, bu cümlenin kendi durumum hakkında düşünmeyi ikiye böldüğünü fark ettim. İçinde, bir taraftan şimdilik kaçışa yer bırakmayan durumumun tanınması vardı; öte yandan cümle şimdiden bu kaçamayışa karşı bir zaferdi.
Sayfa 16Kitabı okudu
"..Yazmak, bizi acıyla tanışık kılmak isteyen bir harekettir, dedi Linda.
Tersi değil mi? diye sordum. Yazan kişi hayatın topluca görülemeyen halini, yani kendi acısını, bir metnin topluca görülebilir haline dönüştürmez mi?
Bu bir yanılsamadır, dedi Linda.
Biraz daha açabilir misiniz?
Açık seçiklik yanılsaması, dedi Linda, metin her zaman onu yazmış olan kişinin hayatından daha net olduğu için meydana gelir. Hatta metin herhangi bir okurun hayatından bile daha nettir. Edebiyatın o korkunç daveti de işte bu noktadadır; hayat artık nihayet metni izlemeli, açık seçikliğe dönüşmelidir.
Ama okurlar bir rol oynamaz ki, dedim, yoksa siz yazarken okuru düşünüyor musunuz?
Hayır, dedi Linda.
Gördünüz mü, dedim ben de.
Ama bundan yaklis sonuçlar çıkarmamalı, dedi Linda, her metin yazılışı aracılığıyla yazarına dönüp ona acıyı açıklamak ister, kendi oluşumuna yol açmış olan acıyı."
Sayfa: 42-43, Jaguar YayınlarıKitabı okudu
"..Beni devirebilecek olan kütlesel bir acı değil, zayıf, belli belirsiz, hayatın üstüne küf gibi inen bir acı olacaktı."
Sayfa 115 - Jaguar YayınlarıKitabı okudu
"..Kitlenin mutluluğu benim içime sessiz bir bunaltı olarak çöküyordu."
Sayfa 81 - Jaguar YayınlarıKitabı okudu
"..Eve dönerken, düşünmekten kaynaklanan içselliğin verdiği hazzı hissettim."
Sayfa 16 - Jaguar YayınlarıKitabı okudu
"..İstenen ve istenmeyen yalnızlıklar birbiri içine akıyordu."
Sayfa 10 - Jaguar YayınlarıKitabı okudu
Bir süre kendimi insanların arkadan bakınca daha kederli ve daha keder verici bir görünümlerinin olduğuna ikna etmeye çalıştım. Bu arada bir çok kişiyi arkalarından seyrettiğim için, bir anlığına büyük bir cenaze alayının ortasında olduğum zannına kapıldım. Ancak bu düşünceye marazi bir şekilde yapışmış olmam, tekrar tekrar yas tutanın yalnız ben olduğumu ve kimsenin yasımdan haberdar olmadığını açık ediyordu bana.
Sayfa 101Kitabı okudu