İki Çiçek Bir Ardıç Kuşu ile güzel bir açılış. Alain Delon ve Esat'ı ayrı sevdim. Yalın dille, nefes aldıran esprili ama üstten olmayan cümlelerle yazılmış, derdini insanın gözüne sokmayan ama okuduktan sonra üstüne bol bol düşündüren öyküler.
Yazarın yakın zamanlarda doğmuş olması, her zaman avantaj olmuyor, gereksiz nostaljik detaylar boğabiliyor ama burada burada aynı çağda yaşamak sadece çok hoş bir aşinalık hissi bırakıyor.
Bir Kış Gecesi Misafiri, yani kitaba adını veren öykü kadın cinayetlerinden hastalıklı homofobiye kadar pek çok konuya değiniyor ama öyküden koparan, kurgusal hissettiren detaylar oldu sanki.
Saklambaç, anti karakter- kahraman konusunda şahane bir örnek bence. Duvara tosluyorsunuz ama aslında kendi kötülüğünüz duvar dediğiniz de.
Bir de sanırım klavyedeki "l" sorunluymuş, birkaç yerde eksikliği vardı :)
