Bir Kızıl Gonca
Onur ŞahinBir Kızıl Gonca Sözleri ve Alıntıları
Bir Kızıl Gonca sözleri ve alıntılarını, Bir Kızıl Gonca kitap alıntılarını, Bir Kızıl Gonca en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kadın gibi bir hayat yaşamadan, hayat kadını gibi yaşıyordu.
Sayfa 9 - Giz KitapKitabı okudu
Derler ki birbirini seven insanlar bir süre birbirlerine bakıp, sarılırlarsa nefes ritimleri aynı seviyeye ulaşırmış.
Sayfa 113 - Giz kitapKitabı okudu
İnsanın yaşaması için nefes alması yetmiyor anne. İnsan hayattayken de ölüyor. Hem de öyle ağrılı ve yavaş ki...
aslında hep bir sıcak yuva hayali kuruyordu. güvenebileceği bir dağ, bir sırdaş… gözü kapalı sırtını yaslayabileceği bir adam. fakat bir yandan da hep korktu bu fikirden. hep kaçtı bağlanmaktan. ona biraz nazik, biraz iyi davranan bir adama aşık olduğunu sandı. kafasındakilerden biraz sıyrılabilse salıverecekti kendini. ama hiç yapamadı.
Sayfa 42
git gide koca bir karanlığın içinde çekiliyor ve bu artık onun hoşuna gidiyordu. büyük bir karanlık, hiç kimsenin olmadığı, hiç kimsenin onu üzemeyeceği bir hiçlik…
Sayfa 130
"Dünya'nın en güzel kokusu, ellerimin sen kokusu..."
ölüyorum. ve bu durum doğduğum günden beri devam ediyor. ağır ağır ölüme hazırlanıyorum. iki insanın artığı olarak geldiğin bu dünyadan gitmek için bekliyorum.
Sayfa 7
ne kadar çok umudum vardı. hiçbiri kalmadı neredeyse. bu boktan hayatın içinde, boktan günler yaşıyorum. her gün etlerim çekiliyor, sanki biri gelip saçlarımı derisinden koparırcasına çekiyor.
Sayfa 7
Nasıl olsa o hep kaybedendi. Yine kaybetmişti. Insanlarin bazıları şanslı doğardı, bazıları ise yaşarken şanslı olurlardı. O ise ne şanslı doğmuştu, ne de şansı bulmuştu. Kendisini içine gizlediği kabuğu gün geçtikçe sertlesiyordu. Kalabalıklar içinde yalnız insanların kabuğu, diğer insanlardan ayırıyordu onları, hatta çoğu zaman koruyordu. Çok zaman o kabuk içinde kendiyle konuşur yalnız insan. Zaten her insan kendince biraz yalnızdır. Taa ki konusuncaya kadar. Konuşunca bütün sırları ayyuka çıkar. O yüzden korkarlar yalnızlar konuşmaktan. Insan düşündüğü an yalnızlığı başlar.
Sayfa 66Kitabı okudu