Rozerin Zeyno ailesinin tüm çabalarına rağmen sevdiğinden vazgeçmemiş ve ona kaçmaya karar vermişti. Lakin bilemezdi bu kaçışın bir çok ölümü çağıracağını. Kaçtığı gece bir tesadüf eseri yolları kesişen Cesur ise bu sonu asla haketmemiş ve ne yapacağını bilemez bir hale bürünmüştü. Çünkü Rozerin Zeyno'nun korku sebebi ile yaptığı bir gaf onları ölümden kurtarmıştı kurtarmasına ama Rozerin'i kimsesiz, Cesur'u ise bedbaht bir adama çevirmişti. İşler daha da karışacaktı. Siz ne kadar üstünü kapatmaya çalışırsanız çalışın, gerçeklerin ortaya çıkma gibi bir huyu vardı...
Bu iki güzel yazarın şimdiye kadar yazdıkları tüm kitapları okudum diye hatırlıyorum. İlk #emanetgelin ile başlamıştı tanışık olmamız ve ben gerçekten her bir kitapta daha fazla sevdim yazarları. İnsanı hep bir merakta bırakan, sonunu az çok tahmin ettiğiniz ama ya beklemediğim gibi çıkarsa hissi hiç bitmiyor. Hep tempo tavan... İlk kitap daha çok hikayeyi, karakterleri oturtmamız adına yazılmış gibiydi. Çünkü bu tür kitaplarda ortam analizi çokça önemlidir. Hele de bu ortamlara yabancıysanız bu sizin için daha da önemlidir. Benim için ikinci kitap daha heyecanlı başladı ve bitti diyebilirim. Yabancısı olmadığım bir kültür olduğu için hızlıca kurguya sürüklendim.Bir tık konunun uzadığını düşünsem de yazarlar bunu ustaca ve akıcı yazım tarzlarıyla bertaraf ettiler. Gerçi ne kadar kurgu olduğunu bilsem de, kurgu konusu ile insanı tamamen içine çekiyor.Son olarak kitapta yer alan #dengbej yani #ağıt kısımları kesinlikle benim için unutulmazdı.
