Bir Yalnız Gezerin Düşleri
Jean-Jacques RousseauBir Yalnız Gezerin Düşleri Gönderileri
Bir Yalnız Gezerin Düşleri kitaplarını, Bir Yalnız Gezerin Düşleri sözleri ve alıntılarını, Bir Yalnız Gezerin Düşleri yazarlarını, Bir Yalnız Gezerin Düşleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanları daha iyi tanımak beni içine düşürdükleri ıstırapları daha iyi hissetmeme yaradı; gene de, bana kurulan tuzakları keşfetmemi sağlayan bu bilgi, onlardan kaçınmamı sağlayamadı. Keşke beni yıllardır gürültücü dostlarımın oyuncağı yapan o budalaca, ama tatlı güven içinde kalsaydım da, ihanetleri her tarafını sardığı halde hiçbir şey hissetmeseydim!
Sayfa 43
Mutsuzluk şüphesiz çok büyük bir öğretmendir, fakat bu öğretmen, derslerini pahalıya ödetir ve faydası da parasına değmez. Ayrıca bu kadar geç alınan derslerden elde edilen kazanımlardan yararlanma zamanı da geçmiş olur. Gençlik, bilgeliği öğrenme, yaşlılık da uygulama zamanıdır. İtiraf ederim ki, tecrübe daima bir şey öğretir; fakat sadece bundan sonra yaşayacağımız zamana faydası vardır. Ölme zamanı gelince, nasıl yaşamak gerektiğini anlamanın ne değeri var?
Sayfa 43
Bırakalım insanlar ve kaderim istediklerini yapsınlar. Şikayet etmeden acı çekmeyi öğrenelim; sonunda her şey yoluna girecek; benim sıram da er geç gelecektir.
Sayfa 42
Şimdiye kadar insanların kötülüğünün ürünü olarak gördüğüm olayları artık insan aklının kavrayamayacağı ilahi sırlar olarak görmekten kendimi alamıyorum.
Sayfa 42
Doğruluk ve açıksözlülük insanlar için işte böyle cinayet sayılıyor ve kendileri gibi sahtekar ve kalleş olmamaktan başka suçum olmadığından, çağdaşlarıma kötü ve merhametsiz görünüyorum.
Sayfa 40
"Ben bu dünyada ne suç işledim?" diye düşünüyordum. "Yaşamak için doğmuştum, yaşamadan ölüyorum."
Sayfa 34
Kendimi ne övecek ne de yereceğim; artık insanlarla gerçek bir ilişkim kalmadığından, hiçten başka bir şey olamam. Hiçbir iyilik yapamaz oldum ki kötülüğe çevrilmesin. Başkalarına ve kendime zarar vermeden hareket edemiyorum; her şeyden el çekmek benim yegane görevim oldu, ama bedenimdeki bütün bu hareketsizliğe rağmen ruhum hala faaliyette, hala duygular ve düşünceler üretiyor, sanki onun iç ve manevi hayatı, dünyevi, maddi her türlü ilişkinin kesilmesiyle arttı. Bedenim artık benim için bir yük, bir engelden başka bir şey değil ve ondan elimden geldiği kadar sıyrılmaya bakıyorum.
Sayfa 28
Kendimi tamamen ruhumla konuşma zevkine bırakayım. O ruh ki, insanların elinden alamayacakları tek şeydir İçimdeki eğilimlerin üzerinde düşüne düşüne onları düzene koymayı ve onlarda kalan kötülükleri düzeltmeyi başarabileceksem, derin düşüncelere dalmam hiç de gereksiz olmayacak ve artık bu dünyada hiçbir işe yaramamama rağmen son günlerimi boşuna harcamamış olacağım.
Sayfa 27
Bu dünyada umacağım veya korkacağım hiçbir şey kalmadı, mutsuz bir ölümlü, Tanrı gibi duygusuz, uçurumun dibindeyim.
Sayfa 26
Bundan sonra iyilik de kötülük de yapsalar, benim için fark etmez ve çağdaşlarım ne yaparlarsa yapsınlar benim için bir şey yapamazlar.
Sayfa 25
Beklemek, karşılaşmaktan daha müthiştir; tehdit, darbeden daha kötü. Tehdit gerçekleştiğinde ise olaylar hayal gücünden kaynaklanan yanlarından arınarak gerçek değerini bulur. O zaman bu dertleri, sandığımdan çok daha önemsiz bulur, acı çekerken ferahlarım. Böylece herhangi yeni kaygılardan arınmış, beklemenin getirdiği endişeden kurtulmuş olarak, artık hiçbir şeyin ağırlaştıramayacağı bir duruma giderek daha rahat katlanırım ve duygularım günden güne körelmeye başladığından, yeniden canlandırmak mümkün olamaz.
Sayfa 24
Gerçek dertler beni az etkiler; karşılaştığım sorunlarla baş edebilirim, ama korktuklarımla asla.
Sayfa 23
Mademki her şey oldu, daha ne korkum var onlardan? Durumumu daha da kötüleştiremeyeceklerine göre daha fazla telaşa da düşüremezler. Endişe ve korku; işte, sayelerinde kurtulduğum iki bela; bu da benim için bir tesellidir.
Sayfa 27
İşte yeryüzünde yalnızım; kendimle baş başayım; artık ne kardeşim var, ne bir benzerim, ne dostum ne de ait olduğum bir toplum. İnsanların en şefkatlisi, en cana yakını, bu insanlar arasından söz birliği ile dışlandı. Bunlar, olanca kinleriyle hassas ruhuma hangi azabın daha çok dokunabileceğini araştırıp beni kendilerine bağlayan bağları kesip attılar. Onları istemedikleri halde sevebilecektim. Sevgimden ancak insan olmaktan çıkma yoluyla kurtuldular.
Sayfa 21