Bir Yazarın Romanı Gönderileri
Bir Yazarın Romanı kitaplarını, Bir Yazarın Romanı sözleri ve alıntılarını, Bir Yazarın Romanı yazarlarını, Bir Yazarın Romanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
«Rütbelere saygı göstererek, papazların elini öperek, başkasının düşüncelerine hayran, her lokma ekmek için minnettar, sık sık kırbaçlanan, hayvanlara eziyet eden, zengin akrabalarda yemek yemeyi seven genç bir adam, bir toprak kölesinin, bir bakkalın oğlu...» İşte birkaç yıl sonra kendisi için çizdiği portre.
Sayfa 76 - Cem Yayınevi
Fakat yeni farkına varıyordu. Bu küçük kitap yayımlanacak olan ‘Alacalı Öyküler’, yalnızca bir eğlence ve para kazanmak yolu değildi, okurlara, eleştiriciye, en sonunda kendine karşı yüklendiği ağır ve acı bir sorumluluktu.
Sayfa 72 - Cem Yayınevi
...Bütün umut gelecekte. Daha 26 yaşındayım. Vakit çabuk geçiyor, yine de bir şeyler yapmayı belki başarırım.
Bu uzun mektubumu hoşgörün ve yaşamında ilk kez Grigoroviç’e mektup yazarak kendine büyük bir zevk bağışlayan bir adamı ayıplamayın.
Çehov»
Sayfa 76 - Cem Yayınevi
Her yazar da kendi yönteminde bir yanıt vermeye zorlanıyordu. Karamazof Kardeşler yeni çıkmıştı. Saltikov - Şçedrin Golovyev Ailesi’ni yazıyordu. Turgenyev’in güzel ve melankolik öykülerinin tutulduğu bir dönemdi. Tolstoy ise kraldı, Tanrıydı. Ve, bütün Rusya ’nın saygı duyduğu bu büyük adamlar arasında, yalnızca geçimini sağlamayı düşünen, alçak gönüllü bir delikanlı, Anton Çehov da ilk öykülerini yazmaktaydı.
Sayfa 66 - Cem Yayınevi
Antoşa Çehonte
1880’de küçük bir gülmece gazetesi ‘Leylek’de çıkan ‘Don’da Bir Mülk Sahibinin Komşusuna Mektubu’, Anton Çehov’un kuşkusuz basılmış ilk yapıtıdır.
Sayfa 53 - Cem Yayınevi
Baba Pol Yegoroviç sonunda bir muhasiplik işi bulmuştu, ama burada fazla tutunamadı: «Bana bir kâğıt veriyorlar, ne yapacağımı bilmiyorum, söylüyorlar, ama yerime gidinceye kadar hepsini unutuyorum.»
Sayfa 48 - Cem Yayınevi
...Anton hiçbir şey söylemeden, başı biraz yere eğik, onları dinliyordu. Yaşamı boyunca dinlemeyi, konuşmaya yeğleyecekti.
Sayfa 45 - Cem Yayınevi
Daha sonraları, kendine vergi o yarı hüzünlü, yarı alaycı tonla şöyle yazıyordu : «İlerlemenin varlığına hep inanmışımdır. Beni âdâm etmeye çalıştıkları günlerle, bu işten vazgeçtikleri günler arasındaki ayrım çok büyüktü.»
Sayfa 41 - Cem Yayınevi
Güneş doğarken uyanıyorlardı, annesi, Anton’u erzak almaya yolluyordu. O da ciddi ciddi ardısıra koşan küçük kardeşi Mişel’le pazara gidiyordu. Bir gün bir ördek satın almış, yol boyunca bağırtıp durdurmuştu, «bizim de ördek yediğimizi bari herkes bilsin» diyordu.
Sayfa 39 - Cem Yayınevi
Büyük cadde boyunca, soylular (Rumlar) solda, demokratlar sağda gidip gelirlerdi. Başkente öykünülürdü. Pek çok sayıdaki genç kıza, biri çıkıp da Moskova’da zeytin ve çukulata renginin moda olduğunu söylese, aynen uygularlardı.
Sayfa 36 - Cem Yayınevi