Ve sonra şöyle şöyle düşünüyorum: sanki hiç bir nesil değil de ben, özellikle ben o eski Tanrı'ya ve eski yaşantıya üstün gelmişim, tüm bunları sanki ben yaratmışım, sanki bir kuleyim ve camlar, kubbeler, makineler kırılıp dökülmesin diye dirseğimi bile oynatmaktan korkuyorum...