Bize İki Çay Söyle ...
Elif KeyBize İki Çay Söyle ... Sözleri ve Alıntıları
Bize İki Çay Söyle ... sözleri ve alıntılarını, Bize İki Çay Söyle ... kitap alıntılarını, Bize İki Çay Söyle ... en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Artık demini almıyor hiçbir dostluk , sallama çaylar gibi girip girip çıkıyoruz birbirimizin hayatlarına..
Hani polisi destan yazıyordu ya, bir annenin saçının teline kıyamadığı bir çocuğu komaya sokmuşlardı.
Berkin, komada bir yaş büyüdü, komada kalbi durdu, bir daha çalıştı. 45 kiloydu, 16 kiloya düştü. 16 Haziran günü, bütün ekmekler yere düştü.
Şimdi benim için uzak ülkenin saati başka başbakanı her gün bir şehirde hızlı trenleri, köprüleri, yapacakları yolları, dağıtacakları tabletleri anlatıyor. Bindirilmiş kıtalar bayrak sallayıp "Dik dur eğilme" diye bağırıyor. İstediği kadar açılış yapsın, istediği kadar kurdele kessin, farkında değil, sırtında 16 kiloluk bir kamburla duruyor podyumda.
En kusursuz haline getirene kadar silip silip yazdığınız cümleler gibisiniz değil mi sizde?
Sonra bir gün geliyor. Palavrayı bırakıyoruz. Kılıçlar ortadan kalkıyor. Bir çift el hep omzumda.
Düşüyorum, beni o ayağa kaldırıyor.
Ben gülerken o ağlıyorsa, ben de ağlamaya başlıyorum. Onu üzen beni de üzüyor, beddualarımız çiftkaplan gücünde tutuyor.
Ona depresyon hırkalarımı veriyorum. ‘Güzelmiş be senin tarzın’ diyor. Son ses Ahmet
Herkesi anlıyorsun. Bir vakitler elime geçse bir kaşık suda boğarım dediğin şimdi yamacına gelse, ne kaşık ararsın ne su. Hayatın cevap anahtarı olsa hemen çevirip arkadan cevaplara bakarsın da hayat soruyu unutturuyor bazen.
24 yaşındaki (..) önceki gün akşam köprünün ortasında otomobilinden inerek aşağıya atladı. Otomobilinde, "Yavaş yavaş delirdim, kimse fark etmedi. Hayat çok zor, ailemi çok seviyorum" yazılı bir not bıraktı.
Gezi'nin ardından barikatlar kalkınca içimizdeki barikatlarla kaldık da susanlarla susmayanlar küstüler ya birbirlerine. Darıldık ya birbirimize sessizce, hepimizin kalbi ayrı yerlerinden kırıldı ya. Ayrı direnişlerin insanları olduğumuzu anladık ya. (...) ''Ölümün oluşturduğu o büyük boşluğu doldurmaya imkan yok.'' Ölüm yerine Gezi'yi koyuyorum. İmkan yok biliyorum.
Birbirlerinin ölüsüne aglamayanlar nasıl bir arada yaşar diye düşünen sen olacaksin..
Mesela en mutlu anınızda, cenazenize kaç kişi gelir diye kabaca bir tahmin yapabiliyor musunuz? Korkunç bir bilinmeyenle karşı karşıyasınız ve her şeyi siz, hatta sadece siz biliyormuşsunuz gibi yapıyorsunuz. Her şeyin en iyisini sizin hak ettiğinizi düşünüyorsunuz. O zaman da sizin hakkınız, o ev de, o tatil de, hatta o adam da. İki kuruş için yapamayacağınız bir şey yok gibi duruyor buradan bakınca...
“Artık demini almıyor hiçbir Dostluk. Sallama çaylar gibi girip girip çıkıyoruz birbirimiz hayatlarından. ”