Her şey bu köprüde başlamıştı. Yaklaşık dört yıl önce bu köprüyü geçerek ayak basmışlardı Botan’a. Şimdi de bu köprüyü geçerek ayrılıyorlardı. Cemal M16’sını gökyüzüne doğrulttu ve tek tek ateş ederek köprünün diğer ucuna doğru yürümeye başladı. Timi de ona uyarak peşinden gidiyordu. Araçları kullanan Ramo ve Kirpi de silahlarını camdan çıkarmış ata ata, ağır ağır önde yürüyen timi izliyordu. Botan’ın Askerleri, Botan’ı selamlayarak geçtiler köprüyü. Son fişek atıldıktan sonra Bloris Köyü Camisi’nden okunmaya başlayan akşam ezanı sesi geldi Cemal’in kulağına. Boşalan şarjörünü değiştirerek atladı Land Rover’a.
“Botan’la vedalaştık Ramo. Bas gidelim.”
“Bir örgüt takımıyla bir Polis Özel Harekat timinin yıllar süren kaçıp kovalamasını, yapılan operasyonları,
kayıpları, acıları, sevinçleri objektif kalmaya çalışarak hikâye ettim.
Bu kitap, bölgeyi ve olayları bilenlerin kâh hüzünle kâh gülümseyerek okuyacağı, bilmeyenlerin ise birinci ağızdan bölge gerçeklerini öğreneceği bir anı roman.”
(Tanıtım Bülteninden)
