Böyle Bir Dünyaya Çocuk Getirmek
Tom WhymanBöyle Bir Dünyaya Çocuk Getirmek Gönderileri
Böyle Bir Dünyaya Çocuk Getirmek kitaplarını, Böyle Bir Dünyaya Çocuk Getirmek sözleri ve alıntılarını, Böyle Bir Dünyaya Çocuk Getirmek yazarlarını, Böyle Bir Dünyaya Çocuk Getirmek yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayal kırıklığımız ne kadar kaçınılmaz olursa olsun, yalnızca umut aracılığıyla dürüst gözlerle bakıp değişmesi gereken şeyi görebiliriz, yalnızca bir şeyleri dönüştürmek için duyduğumuz etkin arzuyla bu böyle gitmez deyip umudumuzun arkasında durabiliriz.
Sayfa 160Kitabı okudu
Bana kendime nasıl bakacağımı öğretmekle kalmadılar, aynı zamanda “açlık” ve “kızgınlık” dışında duyguları anlamak ve ifade etmek konusunda nasıl rahat olunacağını da onlardan öğrendim.
Sayfa 124Kitabı okudu
Doktorların varlığını kabul ettiği bir fenomen daha vardır; yas tutan bir annenin çocuğu olmasının etkisi. Bu durum çocuğu hayat boyu süren bir kayıp ve boşluk duygusuyla bırakabilir, hiç kimse tarafından istenmediğini ve hiçbir yere ait olmadığını düşündürtebilir, bir hiç olduğu, aslında gerçekten hiç var olmadığı duygusuna kapılmasına neden olabilir.
Sayfa 78Kitabı okudu
Bir şeyi gerçekten arzuluyorsanız, o arzu bir şekilde kendisini ortaya koyacaktır.
Sayfa 64Kitabı okudu
…zaman zaman sadece var olmak bile korkutucu biçimde pahalı geliyordu.
Sayfa 20Kitabı okudu
Bebek ve onun ihtiyaçları; aile, arkadaşlar ve komşularla çevrili bir yaşamın nasıl küçümsenemez şekilde gerekli olduğunu ortaya koyuyor. Bir bebeğin insanın üzerine yüklediği iş ve duygu yükü, bir ebeveyn olarak iki insanın bunu tek başına yapabileceği bir biyolojik yaradılışla dünyaya gelmediğini gösteriyor. Her nasılsa her şey daha önemli hale geliyor.
Bir insan bir şey için umut eder çünkü o şeyin vuku bulacağından emin değildir. Gerçekte bütün umutların bir “umutsuzluk-noktası” olabilir, tıpkı buzun bir erime noktası veya sütun bir kaynama noktası olduğu gibi. O halde daha iyi bir dünyayı ortaya çıkarmaya çalışanlar için mesele umutlarının hayal kırıklığıyla sonlanıp sonlanmayacağı ihtimali değil, o hayal kırıklığı geldiğinde buna nasıl karşılık verecekleridir.
Atomize edilmiş toplum bizi bencilliğe, kısa vadeli düşünmeye; kıkır kıkır gülen şüpheciliğin soğuk konformizmine doğru sürüklüyor. Dönüştürülmesi mecburi olan olan bu. Kurtuluşu bulacağımız yer, çocuklarımızın gerçekliği: Ona ancak varlığımızdan keyif duyabileceğimiz ve ümitsizlikten çıkış için seküler bir yol bulabileceğimiz gelecek odaklı bir toplumla ulaşabiliriz.