Yoruldum... Bir vahşi kısrak gibi toynaklarını sertçe yere vurup şaha kalkmandan, tozu dumana katmandan, her an çekip gidebilecek gibi öfkeli, inatçı, gözü kararmış bir savaşçı olmandan!
Ben sana gönlümle gelirken, sen bana hep aklıyla karşılık veren o dik, o güçlü, o asi, o ellerinde mızraklar, oklar, yaylar, kılıçlar, kalkanlar olan kadın olmaktan vazgeçmedin. Bin kez söyledim, bana karşı aklını kullanma, gerek yok diye.
Hani bazı tipler var. Havalı olacağım diye çabalar ve her şeyi o aptalca çaba öldürür, hatta adamı normalinden daha zavallı gösterir, nefret ederim ben onlardan.