Elmalara, fidelere emek verir, büyümesini beklersin. Bahar gelir, yağmur yağar; rüzgâr çıkar, dallar aşılanır; gün ışık verir ve bir an patlar tomurcuklar. Tanrı her tohumdan meyve bitirmez. Ama lütfeder de o tohumdan biterse bir elma, göğerip olgunlaşırsa dalında, sallanmaya devam eder bir müddet. Emek veren gelir de dalından koparırsa elmaları ne ala? Karışanı edeni yoksa elmalar biraz daha bekler, sonra kendiliğinden düşer toprağa...”