Bunaltı
Burak ParmaksızEn Eski Bunaltı Sözleri ve Alıntıları
En Eski Bunaltı sözleri ve alıntılarını, en eski Bunaltı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın kötü olabileceğine inanmıyorum. En azından şuna eminim. Doğarken hepimiz iyiyiz. Diyorum ya, kabuğuna çekilir mi ki dünya? Biraz olsun rahat bırakır mı bizi?
O gün, geceye kadar özenle topladığı umutlarını, uzun zamandır çalışmaya çalıştığı barın pislikten girilemeyen tuvaletinin klozetine kustu...
Sayfa 16Kitabı okudu
Kazanmak için kaybetmek gerektiğini öğrendi. Kaybetti Asya. Sayısız kez. "Bazıları, yerin en dibinde bile hayat olduğunu göstermek için doğar" demişti eski bir dostu.
Ne zaman kaçacak delik arasa, kendini daha da batarken bulmuştu. "Bu yüzden buradayım" diye geçirdi içinden. "Batıyorum. Hergün biraz daha."
Genç kadın şişenin yarısını iki dikişte mideye indirdi ve hemen sonrasında yerin altından gelen ve sadece kendisine özel olduğunu düşündüğü haykırışları avuç içleri ile susturmaya çalıştı.
Asya güldü. Bunu çok sık yapmazdı. Genelde yalnızken gülerdi, yalnızken yaşadığı gibi.
Nasıl göründüğü umrunda değildi. Bu yüzden kendini diğer kadınlardan farklı bir kefeye koyuyordu. Hatta insan bile olduğuna inanamıyordu. Uzaylı olduğunu söyleseler kolaylıkla inanabilirdi.
Kitaplar istediğini düşünme şansını tanıyordu. Özgürce. Yargılamadan.