Yaşanmış yıllarla yaşanmamış yılların pişmanlığının birbirine karıştığı, başlangıçtan çok uzak, bitişe de daha var dediğin ama ne kadar kaldığını kestiremediğin, yirmili-otuzlu yaşların uzaklaştığı o yer…
Ama sonra herkesin hikayesinde bir başına olduğunu, herkesin çok korktuğunu, "korkma, ben varim" cümlesinin "korkuyorum, elimi birakma" anlamına da geldiğini fark ettim.