Ey beşer çehreli hayvan, heyhat!
İlm ü irfân iledir zevk-i hayat.
Anı(onu) hiç kullanamazsan, nâdan(cahil),
Neye vermiş sana nutku Yezdân(Tanrı)?
Yoksa zâtınca hayatın hükmü,
Ne olur bizce o zâtın hükmü?
Neye geldin bu cihâna, söyle?
Düşünüp durmak için mi böyle?
Kimseye fâiden(faydan) olmaz şunda,
Ya niçin mâiden(engel) olsun bunda?
Maksadın görmedeyim: azm-i cinân(cennet)
Ya niçin eylemedin terk-i cihân?
Sayfa 29 - Dergâh