GELİNCİK
Susuyorum, siliniyor el ayasından son rüzgârı demiryolunun. Varsın küçülsün parmaklarım, oradan da başlayabilir çekirge. Bir çocuk gülümsüyor, hepimizin en büyüğü, hastaya yaklaşmadan. Her çiçekte mavi boncuk. Hiç doğmamış geyik gibi kuşkulu sevda ekicileri. Bastonlu kadınlar kumsalda, uzun dürbünleri sıyırtan, mavi şalvarlı kıpkırmızı tepeden tırnağa.
Sayfa 248 - Âşık Merdiveni - Birinci Basım: Aralık 1958, İstanbul, Yeditepe YayınlarıKitabı okudu