En Eski Büyük Geri Sıçrama Sözleri ve Alıntıları
En Eski Büyük Geri Sıçrama sözleri ve alıntılarını, en eski Büyük Geri Sıçrama kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Stalin ... -kimilerine ne kadar aykırı görünürse görünsün-sermayenin boyunduruğundan kurtulan ve evrensel eşitlik ve kardeşlik yoluna giren bir insanlık için, bütün halklar karışık olmak üzere, "dünyanın lanetlileri "nin isyanını dile getiriyordu. Sovyet sistemi sonunda başarısızlığa ugramış olsa da hiç bir şey bu gerçeği değiştiremez.
İkinci Dünya Savaşı biter bitmez, muzaffer, ama gösterdiği çok büyük çabalar yüzünden tükenen Sovyetler Birliği, yıkılmış birçok kent ve köylerinde henüz duman tüten yıkımların içinde, ona öldürücü darbeyi indirmek için koşullardan
hemen yararlanmak isteyen dünkü müttefiklerine karşı savunmasını hazırlamayı düşünmek zorunda bırakılmıştı.
1948 yılı ortalarına doğru, ABD'nin henüz nükleer silaha sahip tek ülke olduğu bir donemde, uzmanları özenle son bir proje hazırlamışlardı: "Charioteer" planı.
Gelecekteki savaş hazırlığının üst evresi olan bu plan, savaşın ilk otuz gününde, 70 Sovyet kentine 133 atom bombası atılacağının öngörüyordu.......Amerikan Genelkurmayı, bu bombardımanların yol açtığı
yıkımlara ve yaralara karşın, SSCB'nin iki yıl daha dayanabileceğini düşünüyordu. Bu durumda, ülkenin geri kalanı üstüne, 200 atom ve 250.000 ton konvansiyonel bombalık ikinci bir "tedavi" kaçınılmaz bir teslimi getirecekti.
Ulusal ve toplumsal kurtuluşları için mücadele eden yüzmilyonlarca insanın gözlerinde SSCB, halkların kurtuluşuna bütün gücüyle yardım eden, emperyalist sömürge kazanma tutkularına ve karşıdevrim ihraç etme
girişimlerine yolu tıkayan büyük müttefik ve barış kalesiydi.
Kruşçev'den sonra, Brejnev de, SSCB'nde sınıfların varlığı ile birlikte sınıf mücadelesinin de bitmiş olduğunu öne sürmeyi sürdürüyordu.Oysa bu sırada, halkın zararına zenginleşme, rüşvet, toplum karşıtı davranışların örnekleri çoğalıyor ve yeni çatlakların belirdikleri ve derinleştikleri açıkça görünüyordu. 1966'da yapılan, SBKP'nin 23. Kongresi'ne sunduğu raporunda "Komünist Partisinin daha da güçlü ve daha da bütünsel" olduğunu söylüyordu; oysa her şeyden önce kişisel başarılarını düşünen kariyeristler ve oportünistler güçlü bir biçimde parti saflarına ve yönetici yerlerine yerleşmişlerdi.
Politik düşünce ve eylem alışkanlıklarını yitiren, "sorumsuzlaştırılan", her türlü "normal" müdahale olanağından yoksun bırakılan, açıkça ilgisizleştirilen, sonunda yöneticilerinin terk etmesi ve ihaneti nedeniyle şaşkına dönen emekçiler, mücadelenin sonucunu çok geç anlayacaklardır.