Varlığın nasıl saçma bir gerekçesi varsa yokluğunda her seferinde anlamla buluşacak bir hikâyesi olacak. Oysa gittiğimiz "an" silinmeliyiz.Adımız,gövdemiz, aptal gülümsememiz ve sesimiz, karlı bir gecenin fırtınasına karışıp yok olmalı
Yaratının garip koridorlarında başlattığın amaçsız gezi, sonunda seni ışıkla buluşturacak. Yorulmadan, usanmadan sürdürmelisin bu yolculuğu. Lek eden korkma sakın;o güzeldir! Bin cümlenin sonuna bir cümledir " Ey âlim " ! Sonunda bir beyaz mermere kazınmayacakmısın?
İçindeki koca boşluğu dünyanın en küçük kentine sığdıran insanları hoş görmeliyiz kanımca. Onlar yüklerini boşaltacak kuytuları değil, öykülerini paylaşacak insanları önemsiyorlar; sence de öyle değil mi?