Cahit Zarifoğlu Yeryüzünde Bir Şair
Rıdvan TemizerCahit Zarifoğlu Yeryüzünde Bir Şair Sözleri ve Alıntıları
Cahit Zarifoğlu Yeryüzünde Bir Şair sözleri ve alıntılarını, Cahit Zarifoğlu Yeryüzünde Bir Şair kitap alıntılarını, Cahit Zarifoğlu Yeryüzünde Bir Şair en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Erdem," dedi, "kırlarda çiçekler artık bensiz açacak."
Sayfa 108
..iç dünyasını sanatında gizliyordu. Yeni sığınağı sanatı olmuştu.
Sayfa 51Kitabı okudu
Pazartesi sendromu, sosyete şımarıklığıdır. Ekmeğinin peşinde olanlar için pazartesi, Besmele'dir.
Birini susarak, umursamayarak hayattan koparmak!
Sayfa 89 - İndie YayınlarıKitabı okudu
Gündelik hayatın kirinden, yoğunluğundan, telaşından kaçmayı seviyordu Cahit. Arayışı bitmiyordu. Meraklarının, yapmak istediklerinin peşinden koşmaktan vazgeçmiyordu. Maceraperest bir ruhu vardı.
Sayfa 86Kitabı okudu
Uykunun bastırmasına benzer büyümek; ansızın gelir.
Birini susarak, umursamayarak hayattan koparmak..
Sayfa 89Kitabı okudu
Avrupa’yı Nasıl Gezdi ?
Peki, Cahit nasıl yolculuk ediyordu, onca yere nasıl gidiyordu ? diyeceksiniz. Cahit, bunu da kendince bir yolla çözmüştü: Gitmek istediği yerlere otostopla gidiyordu! Onun yolculuğunu, zenginleştiren ana etkenlerin başında bu yöntem geliyordu aslında. Bu şekilde daha fazla insanla tanışma şansı doğuyordu. Biletli yolculuklardaki mesafeli tavırlara kıyasla otostopla yapılan yolculuklarda taraflar birbirlerine karşı daha içten davranıyordu. Cahit’in isteğine tam olarak uygundu bu. O insanları mesafesiz bir biçimde, derinlemesine tanıma arzusundaydı. İnsanların en yalansız, en içten yanlarını görmek istiyordu.
Sayfa 93
Onca sevgiye rağmen kalbi filizlenmemisse toprağı sen değilsindir.
Hayatın içinden şiir ona doğru kendiliğinden akardı.
Çocuğun hatırası mı olur, demeyin. Çocuk; koca bir hayatın tohumudur.
Maraş Lisesinden abileri olan Nuri Pakdil ısrarla Sezai Karakoç’u ziyaret etmelerini istiyordu. Her haberleştiklerinde söylemeden geçmiyordu:
“Hazır İstanbul’dayken mutlaka Sezai Karakoç’u ziyaret edin, aman ihmal etmeyin! Ondan öğreneceğiniz çok şey var.”
Sayfa 75
Kısacık dünya hayatında kendi sesini bulmalıydı insan.
Sayfa 52Kitabı okudu
Bazen öyle bir an gelir ki
Kaçmak istersin kaçamazsın
Yok olup gitmek istersin gidemezsin
Kendi içinde boğulur kalırsın
Acıların içinde kaybolursun
Ne yana dönsen efkarla dolarsın
Için içini kemirir de yine de bir şey yapamazsın
Alıp başını çekip gitmek istersin çok uzaklara..
Yapamazsın işte o nalet olası sevgi her bir hücrene işlemiştir...
Kıyamazsın sevdiklerine bir tek kendine kıyar insan..
Parca pörçük olur yüreğin bazen dağılırsın..
Yine de gülümsersin hiç birşey olmamış gibi
Tüm herşey yerli yerindeymiş yolundaymış gibi
Sessizliğe bürünürsün o küçücük dünyanda...
Kimseler anlamaz seni, kimselere anlatamazsın derdini..
Anlatsan da ne değişir ki zaten...
Senin en zayıf yanından yakalayıp daha da kanatirlar...
Kanatlarını koparırlar uçamayasın mutsuz olasın diye...
Gözlerinden yaşlar akar, gider öylece...
" Çıktığım her yerin kapısını sert kapatmamla tanınırken, senin kapın çarpmasın diye arasına elimi koydum.."