Camus-Başkaldıran İnsan kitaplarını, Camus-Başkaldıran İnsan sözleri ve alıntılarını, Camus-Başkaldıran İnsan yazarlarını, Camus-Başkaldıran İnsan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Asıl cennetlerin yitirdiğimiz cennetler olduğu doğruysa, bugün içimdeki o müşfik, insana özgü olmayan o şeyi nasıl adlandıracağımı biliyorum. Bir göçmen yurduna geri döner. Bense anımsarım."
Sayfa 11 - YKY, 1.Baskı: İstanbul, Kasım 2010Kitabı okudu
Ben yoksul ve dinsiz doğdum, mutlu bir göğün altında, insanın, karşısında düşmanlık değil uyum hissettiği bir doğanın içinde. Dolayısıyla kopuşla değil bütünlük duygusuyla yola çıktım.
~ Albert Camus, 1948
Sayfa 1 - YKY, 1.Baskı: İstanbul, Kasım 2010Kitabı okudu
"Ruhum ölümsüz hayatı isteme, var olanını tüket!"
Ya kendini öldürmek ya da "öteyi" umut etmek. Oysa bu iki yol da saçmadır. Bir kere her ne biçimde olursa olsun ölüm, metafizik bir rezalettir! Onu seçen, deney ötesini gerçekleştirememekle, deneyin derinliklerine inememekle her yönden gelen başarısızlık ve anlamsızlıkla rezil olmuş bir insanın son rezaletini gerçekleştirir. Öbür yandan, asla bilenemeyecek olanın umuduyla, bilinenin kendisini yadsımak da us dışıdır. Camus, tam da burada sözü "uyumsuz"a getirir. Ona göre, uyumsuzu tanımak gerekir. İnsan kendi içinde uyumludur. Dünya kendi bütünlüğünde uyumludur. Ancak insan yaşamına yayılan uyumsuzluk, insanın dünya ile karşılaşmasından doğar. İnsan açıklık ister; oysa insan dış dünya karşısında hiçbir açıklığa sahip değildir.